Να κλέψεις ιδέες;

Αφηρημένες ...Ιδέες

"Κλέψε. Σημαίνει ότι έχουν αξία αυτά που κλέβεις. Κλέψε και slogan και θέσεις και ατάκες. Κλέψε τα πάντα. Για να κλαπούν τα φτιάξαμε. Για να τα πάρει ο καθένας να τα κάνει δικά του..." γράφει ο Θάνος Τζίμερος στο fb τονίζοντας στη συνέχεια ότι θα πρέπει να αναφέρεις και "από ποιους"...

Ενδιαφέρον αυτό που γράφει, αλλά μη ολοκληρωμένο θα έλεγα. Έτσι θα το συμπλήρωνα: "Κλέψε ιδέες, με αναφορά στην πηγή, και πάνω εκεί χτίσε το δικό σου, κάτι καινούργιο. Η ανακύκλωση των ιδίων μόνο στασιμότητα παράγει".

Πράγματι, αφού κλέβεις την ιδέα σημαίνει ότι σου αρέσει. Κατά πάσα πιθανότητα όχι απόλυτα. Συμπλήρωσέ τη λοιπόν αν νομίζεις ότι έχει κάποιες ελλείψεις, τροποποίησέ τη αν πιστεύεις ότι πρέπει, διόρθωσέ τη αν κάτι από όλα δεν σου φαίνεται σωστό. Χτίσε πάνω εκεί και δημιούργησε κάτι που έστω κατά ένα μέρος είναι δικό σου. Τελικά κάτι καινούργιο θα προκύψει, κάτι που ίσως είναι και καλύτερο, γιατί το καλύτερο πάντα υπάρχει. Και αν δεν το κάνεις εσύ, δεν χάθηκε ο κόσμος, κάποιος άλλος θα το κάνει... 

Με άλλα λόγια κάνε κτήμα σου σου τη γνώση και την εμπειρία των άλλων και προχώρα. Και το αποτέλεσμα που θα προκύψει, διακίνησέ το. Και ας γνωρίζεις ότι και αυτό δεν είναι το τελικό. Εξυπακούεται ότι η αναφορά στην αρχική πηγή είναι απαραίτητη. 

Το να προωθείς και μόνο μια καλή ιδέα κάποιου, το να ενημερώσεις κάποιους, φυσικά και είναι καλό αλλά, αν όλοι σταθούμε εκεί, δεν φτάνει. Οι ιδέες, όπως και όλα στον κόσμο, αλλάζουν για να μεταβληθούν και πάλι. Και έτσι ο κόσμος προχωρά. Εξάλλου "τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν", έχει πει από παλιά ο Ηράκλειτος.

Και αυτή η ανάρτηση ίσως να είναι ένα μικρό παράδειγμα, όλων αυτών που εννοώ...

Το σχετικό κείμενο του  Θάνου Τζίμερου, που αποτέλεσε το ερέθισμα για τα συμπληρωματικά παραπάνω, στη συνέχεια:

Κλέβω Ιδέες 

Κλέψε. Σημαίνει ότι έχουν αξία αυτά που κλέβεις. Κλέψε και slogan και θέσεις και ατάκες. Κλέψε τα πάντα. Για να κλαπούν τα φτιάξαμε. Για να τα πάρει ο καθένας να τα κάνει δικά του. Για να τα νοιώσει δικά του. Να τα κρατήσει για πάντα θέλουμε. Να μην μας τα δώσει ποτέ πίσω. Δεν τα χρειαζόμαστε. Παράγουμε συνέχεια. Αλλά κι εμείς από παλιότερους τα κλέψαμε. Λίγα από δω λίγα από κει. Παρθενογένεση δεν υπάρχει. Το έμβρυο κλέβει κι από την μάνα κι από τον πατέρα. Στην αρχή κλέβει κύτταρα. Μετά ενέργεια, ύπνο, προσοχή. Έτσι μεγαλώνει. Κι εμείς αισθανθήκαμε ότι κάποιοι άλλοι πριν από μας είχαν τις ίδιες ιδέες, αλλά η εποχή δεν ήταν ώριμη. Το δικό μας κύτταρο κουβαλάει γενετικό υλικό από πολλούς προγόνους. Όμως δεν ντραπήκαμε να πούμε από ποιους. Όλοι αυτοί έχουν όνομα. Λέγονται Στέφανος Μάνος, Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Λεωνίδας Κύρκος, Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, Βίλυ Μπράντ, Ρομπέρ Σουμάν. Το να κλέβεις και να καμώνεσαι πως τα κλοπιμαία τα έφτιαξες με τα χεράκια σου, αυτό δεν το έκλεψες, από μας τουλάχιστον. Αυτό είναι δικό σου.

Thanos Tzimeros 20.4 2014 

Takis Ant / afirimeno.com