Ένα απόσπασμα της συνέντευξης στον Κώστα Βενιζέλο στη συνέχεια:
- Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ομιλία του κατά την τελετή ανακήρυξής του σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής Αθηνών, ανέφερε ότι μόνο με το Διεθνές Δίκαιο λύσεις δεν μπορούν να υπάρξουν. Συμφωνείτε; Είπε ακόμα ότι «ο συμβιβασμός είναι σύζευξη δικαίου και πολιτικών αποφάσεων».
- Διαφωνώ ανεπιφύλακτα. Το Δίκαιο όπως επανειλημμένα έχω διακηρύξει σε συνεντεύξεις μου χάνεται μόνο όταν ο φορέας του το απεμπολήσει. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας διεθνώς και η συμμετοχή της ως ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το διεθνές δίκαιο καθώς και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών είναι οι κεντρικοί άξονες για την υπεράσπιση του τρωθέντος με την κατάκτηση και τον εποικισμό δικαίου της Κυπριακής Δημοκρατίας και του λαού της. Σε κάποιο βαθμό στη σύγχρονη ιστορία μας έχουμε απεμπολίσει το δίκαιο των Ελλήνων της Κύπρου.
Στη Συμφωνία του 1979 μεταξύ Προέδρου Κυπριανού και Ντενκτάς συμφωνήθηκε ότι:
1) Mόλις αρχίσουν συνομιλίες για λύση του Κυπριακού και πριν προχωρήσουν, τα Bαρώσια θα παραδοθούν στα Ηνωμένα Έθνη για επαναγκατάσταση των κατοίκων τους. Το ίδιο βεβαιώθηκε με επανειλημμένα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Μέχρι σήμερα έχει λάβει χώρα αριθμός γύρων συνομιλιών χωρίς να τηρηθεί η θεμελιώδης αυτή πρόνοια των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και της Συμφωνίας του 1979 για την πορεία των συνομιλιών. Αντίθετα τα Βαρώσια εποικίστηκαν κατά το πλείστο από Τούρκους εκτός από την περίκλειστη περιοχή που αποτελεί λιγότερο του 20% των Βαρωσίων. Στην ίδια Συμφωνία του 1979 συμφωνήθηκε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κυπρίων θα διασφαλιστούν.
2) ‘Οχι μόνο τα Βαρώσια εποικίστηκαν κατά το πλείστο στη μεγαλύτερη έκταση τους απο Τούρκους αλλά οι Τούρκοι μετά το 1974 επεξέτειναν την κατακτηθείσα περιοχή της Κύπρου στα Στροβίλια. Ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών για την εγκατάλειψή της και πάλι αγνοήθηκε από τους Τούρκους.
3) Επανειλημμένα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας για την απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων απο τις περιοχές που κατέλαβαν αγνοήθηκαν και ο εποικισμός της κατακτηθείσας περιοχής συνεχίστηκε. Αυτό έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο συνεχών Προσφυγών στα Ηνωμένα Έθνη και διεθνώς για την επιβολή κυρώσεων στη Τουρκία.
4) Όχι μόνο δεν ζητήσαμε συνεχώς και αδιαλείπτως τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών να εφαρμοστούν, συναινέσαμε στην αποδοχή της Τουρκίας ως υποψήφιας χώρας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά ταύτα τον επόμενο χρόνο ο Πρόεδρος της Γαλλίας Σαρκοζί ζήτησε όπως διακοπούν οι συνομιλίες με την Τουρκία διότι η Τουρκία δεν τήρησε το Πρωτόκολλο της Άγκυρας, βάσει του οποίου η Τουρκία αναγνώρισε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιλαμβανόμενης και της Κύπρου. Και συνεχίζει να είναι υποψήφια χώρα παρόλο που δεν αναγνωρίζει τα συστατικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιλαμβάνουν και την Κύπρο. Η Κύπρος έμεινε άλαλη και δεν υποστήριξε την εισήγηση. Και συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις χωρίς η Τουρκία να αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος και ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
5) Πρόσφατα συμφωνήσαμε όπως επιβληθούν κυρώσεις στη Ρωσία για επέμβαση στην Ουκρανία, δίχως μάλιστα να υπάρχει ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας επί του προκειμένου, χωρίς να ζητήσουμε προγενέστερα την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για την παράνομη κατοχή μεγάλου μέρους ενός των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Κυπριακής Δημοκρατίας.
6) Με το κοινό ανακοινωθέν δώσαμε λαβή στην εξύψωση του παράνομου τουρκικού δημιουργήματος σε κράτος. Το παράνομο τουρκικό δημιούργημα αποκηρύχθηκε με τον πλέον έντονο τρόπο από τα Ηνωμένα Έθνη το 1983 και κανένα κράτος-μέλος των Ηνωμένων Εθνών δεν το έχει αναγνωρίσει. Το κοινό ανακοινωθέν για τις συνομιλίες ως είπαμε χαρακτηρίζει το παράνομο τουρκικό καθεστώς ως συνιστόν κράτος.
Το δίκαιο επικρατεί όταν ο φορέας του το υπερασπίζεται και το διεκδικεί με ζήλο χωρίς παλινδρομήσεις και χωρίς υποχωρήσεις. Το δίκαιο είναι η ασπίδα του αδικημένου και ο πυρήνας για τη διασφάλιση δικαιοσύνης στο παρόν και το μέλλον. Οι αρχαίοι Αθηναίοι χαρακτήριζαν το δίκαιο ως τον «Δεσπότη Νόμο», τουτέστιν τον κυρίαρχο λόγο κατά πάντα και οι Σπαρτιάτες ως το υπόβαθρο της ευνομίας.
- Το θέμα του διεθνούς δικαίου το έχουμε συζητήσει ξανά και ξανά. Για τους αδύνατους τελικά είναι... κουραφέξαλα;
- Το δίκαιο χάνεται μόνο όταν ο φορέας του το απεμπολίσει. Η υπεράσπιση του δικαίου από τους Έλληνες της Κύπρου οφείλεται και στην πλέον των τριών και ήμισυ χιλιετηρίδων παρουσίας τους στην Κύπρο και προσφοράς στις ανθρώπινες αξίες και τον πολιτισμό.
Ολόκληρο το άρθρο στο:
Διαβάστε επίσης στο Φιλελεύθερο το σχετικό άρθρο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου