Η αποθέωση της θάλασσας και του υγρού στοιχείου γενικότερα από τον σπουδαίο ιμπρεσιονιστή ζωγράφο Κλωντ Μονέ, με αφορμή τη μεγάλη έκθεση έργων του στη Βασιλεία.
Λατρεία για τη Μεσόγειο. Το διάστημα 1883-1908, ταξίδεψε στη Μεσόγειο, γεγονός που τον ενέπνευσε για την δημιουργία μιας σειράς τοπίων. Ειδικότερα το 1884 ο Κλωντ Μονέ ταξίδεψε στην παραθαλάσσια πόλη Μπορντιγκέρα, στη Λιγουρία της Ιταλίας, έμεινε εκεί πάνω από τρεις μήνες και φιλοτέχνησε σπουδαία έργα όπως την «Θέα στη Μπορντιγκέρα». Λάτρεψε τις ιταλικές ακτές της Μεσογείου.
Χειμωνιάτικο ηλιοβασίλεμα στον Σηκουάνα. Το ηλιοβασίλεμα και ο αντικατοπτρισμός του στον Σηκουάνα είναι απαράμιλλης ομορφιάς. Ο ήλιος μοιάζει με μια πορτοκαλί μπάλα κάπου στον ορίζοντα. Τα χρώματα είναι εκθαμβωτικά. Τα παχνίδια του φωτός και του νερού δημιουργούν μια μοναδική εικόνα, πρότυπο για την μετέπειτα ιμπρεσιονιστική ζωγραφική.
Το Ζιβερνί λουσμένο στο μωβ. Το τοπίο είναι θολό, η γραμμή του ορίζοντα δυσδιάκριτη, ο ουρανός χάνεται στο νερό. Είναι ένας από τους πάμπολους πίνακες που ζωγράφισε ο Μονέ στο σπίτι του στο Ζιβερνί, έξω από το Παρίσι. Ο ίδιος έκανε ατελείωτες βόλτες με τη βάρκα του στον Σηκουάνα ενώ ζωγράφιζε ταυτόχρονα πολλούς πίνακες, κάνοντας «εικαστική μελέτη» των εποχών και των χρωμάτων τους με φόντο πάντα το ίδιο τοπίο.
Πηγές: Deutsche Welle, el.wikipedia.org
Η «Καλύβα του Τελωνειακού» (φωτογραφία επάνω αριστερά) του Κλωντ Μονέ φιλοτεχνήθηκε το 1882. Στον πίνακα αυτό μπορεί κανείς να εντοπίσει βασικά στοιχεία της ιμπρεσιονιστικής τεχνικής αλλά και κλασικά μοτίβα του σπουδαίου Γάλλου ζωγράφου. Το υγρό στοιχείο κυριαρχεί, όπως και το πράσινο χρώμα. Το φως λούζει το τοπίο δημιουργώντας υπέροχους ιριδισμούς. Ο πίνακας ανήκει στη Συλλογή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Ο Κλωντ Μονέ (Claude Oscar Monet) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1840. Από μικρός άρχισε να πειραματίζεται με το χρώμα και τις φωτοσκιάσεις. Μαζί με άλλους εικαστικούς της εποχής του αγαπούσε να ζωγραφίζει στη φύση. Παρουσίασε την πρώτη του έκθεση στη γαλλική πρωτεύουσα το 1865.
Το 1874 ο Κλωντ Μονέ συμμετείχε στην πρώτη έκθεση της ομάδας των Ιμπρεσιονιστών στο Παρίσι, με τον πίνακα του Impression, soleil levant (Εντύπωση, ανατέλλων ήλιος). Ο τίτλος του πίνακά του ενέπνευσε τον κριτικό τέχνης Λουί Λερουά (Louis Leroy) στη χρήση του όρου Ιμπρεσιονισμός (Impressionism) για πρώτη φορά.
Χειμωνιάτικο ηλιοβασίλεμα στον Σηκουάνα. Το ηλιοβασίλεμα και ο αντικατοπτρισμός του στον Σηκουάνα είναι απαράμιλλης ομορφιάς. Ο ήλιος μοιάζει με μια πορτοκαλί μπάλα κάπου στον ορίζοντα. Τα χρώματα είναι εκθαμβωτικά. Τα παχνίδια του φωτός και του νερού δημιουργούν μια μοναδική εικόνα, πρότυπο για την μετέπειτα ιμπρεσιονιστική ζωγραφική.
Το Ζιβερνί λουσμένο στο μωβ. Το τοπίο είναι θολό, η γραμμή του ορίζοντα δυσδιάκριτη, ο ουρανός χάνεται στο νερό. Είναι ένας από τους πάμπολους πίνακες που ζωγράφισε ο Μονέ στο σπίτι του στο Ζιβερνί, έξω από το Παρίσι. Ο ίδιος έκανε ατελείωτες βόλτες με τη βάρκα του στον Σηκουάνα ενώ ζωγράφιζε ταυτόχρονα πολλούς πίνακες, κάνοντας «εικαστική μελέτη» των εποχών και των χρωμάτων τους με φόντο πάντα το ίδιο τοπίο.
Οι τρεις κόρες. Zερμέν, Σουζάν και Μπλανς ήταν οι τρεις θετές κόρες του Μονέ. Στο συγκεκριμένο πίνακα τις ζωγράφισε εν ώρα βόλτας με μια ξύλινη νορβηγική βάρκα, που ήταν εκείνη την εποχή της μόδας. Τα χρώματα χάνονται στο νερό, ενώ οι αντανακλάσεις των κοριτσιών είναι υποδειγματικές από άποψη τεχνικής αρτιότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου