Στη συνέντευξη που παραχώρησε στα «ΝΕΑ», η κριτική προς τις ελληνικές κυβερνήσεις των περασμένων δεκαετιών είναι έντονη, «η ελληνική κρίση άρχισε πολύ πριν από το 2009» τονίζει, ενώ υποστηρίζει ότι «η κρίση, όπως τη γνωρίσαμε, έχει τελειώσει, οι συνέπειές της όμως είναι ακόμα παρούσες».
Για το πολιτικό μέλλον της σημερινής κυβέρνησης οι προβλέψεις του είναι δυσοίωνες. «Πολύ φοβάμαι», αναφέρει, «ότι τα αποτελέσματα των επόμενων εκλογών στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά θετικά θα είναι για την ελληνική Αριστερά».
Πιο αναλυτικά, μεταξύ άλλων, ο κ. Χοακίν Αλμούνια αναφέρει:
«Από καθαρά οικονομική άποψη, η κρίση, έτσι όπως τη γνωρίσαμε, με δύο οικονομικές υφέσεις, με απότομη αύξηση της ανεργίας και με αιφνίδια υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας, έχει τελειώσει. Ωστόσο, οι συνέπειες της κρίσης είναι ακόμα παρούσες. Υπάρχουν χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία όπου οι ανισότητες έχουν αυξηθεί και οι δημόσιες δαπάνες σε τομείς όπως η Υγεία και η Παιδεία έχουν συρρικνωθεί. Εντούτοις ο διεθνής ορίζοντας είναι πλέον διαφορετικός. Σήμερα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Τα σύννεφα αρχίζουν και διαλύονται».
Ο λόγος για τον οποίο η Ελλάδα υπέφερε περισσότερο από την οικονομική κρίση ήταν, κατά τη γνώμη του, ότι «η χώρα που κυβερνήθηκε με τη μεγαλύτερη ανευθυνότητα».
«Η αύξηση του ελληνικού δημόσιου χρέους δεν άρχισε τον Απρίλιο του 2004. Ηδη τότε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατηγορούσε την κυβέρνηση Σημίτη ότι είχε χαλκεύσει τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία. Πέντε χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση Παπανδρέου έπραξε το ίδιο. Κατηγόρησε δηλαδή την κυβέρνηση Καραμανλή ότι και αυτή έδινε ψευδή στοιχεία. Κατά τη γνώμη μου, και οι δύο είχαν δίκιο. Μόνο μετά το 2009 καταφέραμε να έχουμε μια σαφή εικόνα για τη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας. Δυστυχώς όμως ήταν πλέον πολύ αργά. Το πρόβλημα δεν ήταν πια τα χαλκευμένα στοιχεία, αλλά η ίδια η πραγματικότητα που είχε γίνει ζοφερή. Η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να δανείζεται ετησίως πάνω από το 10% του ΑΕΠ της για να καλύπτει τις ανάγκες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Και όχι για να αυξήσει την παραγωγικότητα της οικονομίας της ούτε για να προωθήσει τις διαρθρωτικές αλλαγές που ήταν αναγκαίες».
Σχετικά με το ποιος ήξερε τι στις Βρυξέλλες για τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας αναφέρει: «Η ελληνική κυβέρνηση θέλω να ελπίζω ότι γνώριζε την πραγματική κατάσταση. Τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ όφειλαν να γνωρίζουν την πραγματική κατάσταση και αν δεν τη γνώριζαν, όφειλαν να ρωτήσουν την Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και να θέσουν το θέμα προς συζήτηση. Ατυχώς όμως εκείνη την εποχή όλοι πίστευαν ότι οι οικονομικές κρίσεις ανήκαν στο παρελθόν. Και όταν η νέα κρίση ξέσπασε, όλοι ήταν έκπληκτοι και απροετοίμαστοι».
Για την ριζοσπαστική Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει: «Στην Ελλάδα, τέλος, η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ασφαλώς εντυπωσιακή. Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε το βασικό πολιτικό θύμα της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατέστη σαφές ποια είναι τα πράγματα που γίνονται στην πολιτική και ποια είναι αυτά που δεν γίνονται. Πολύ φοβάμαι δε ότι τα αποτελέσματα των επόμενων εκλογών στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά θετικά θα είναι για την ελληνική Αριστερά. Η ριζοσπαστική Αριστερά διαπρέπει στην κριτική και στην εκμετάλλευση της αγανάκτησης. Οταν όμως έρχεται η στιγμή που πρέπει να κυβερνήσεις και να λάβεις αποφάσεις, τα πράγματα δυσκολεύουν. Σε γενικές γραμμές, είναι πολύ καλή στο να θέτει ερωτήσεις, πλην όμως δεν έχει απαντήσεις».
O Χοακίν Αλμούνια γεννήθηκε το 1948 στο Μπιλμπάο. Ξεκίνησε ως νομικός σύμβουλος του προσκείμενου στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ισπανίας εργατικού συνδικάτου UGT και στη συνέχεια διατέλεσε υπουργός στις κυβερνήσεις του Φελίπε Γκονζάλες, τον οποίο το 1997 διαδέχθηκε αναλαμβάνοντας γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος ώς το 2000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου