Είναι βράδυ και δυο καλόγριες, η αδελφή άλγεβρα (ΑΑ) και η αδελφή λογική (ΑΛ), βρίσκονται στο δρόμο, μακριά από το μοναστήρι και συζητούν:
ΑΑ: Πρόσεξες, αδελφή. Ένας άντρας μας ακολουθεί εδώ και τριανταοκτώμιση λεπτά. Αραγε τι να θέλει;
ΑΛ: Είναι λογικό. Θέλει να μας βιάσει!
ΑΑ: Όχι! Με την ταχύτητα που περπατάει θα μας φτάσει σε 15 λεπτά το πολύ. Τι να κάνουμε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι ν' αρχίσουμε να περπατάμε πιο γρήγορα.
ΑΑ: Δε θα βοηθήσει.
ΑΛ: Φυσικά και δε θα βοηθήσει.
Πράγματι, ο άντρας έκανε το μόνο λογικό πράγμα που μπορούσε, αρχισε να περπατάει πιο γρήγορα.
ΑΑ: Αρα; Τι να κάνουμε; Με την ταχύτητα που περπατάει θα μας φτάσει σ' ένα λεπτό.
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι να χωριστούμε. Εσύ θα πας από κει, εγώ από δω. Δε μπορεί να μας ακολουθήσει και τις δυο.
Ο άντρας αποφασίζει να ακολουθήσει την Αδελφή Λογική.
Η Αδελφή Αλγεβρα φτάνει πρώτη στο μοναστήρι και είναι μες την αγωνία για το τι να συνέβη στην Αδελφή Λογική, η οποία πραγματικά λαχανιασμένη φτάνει μετά από λίγο στο μοναστήρι.
ΑΑ: Αδελφή Λογική, δόξα τω Θεώ επέστρεψες, πες μου τι έγινε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό, δεν μπορούσε να μας ακολουθήσει και τις δυο κι έτσι ακολούθησε εμένα.
ΑΑ: Ναι, ναι! αλλά τι έγινε μετά;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Αρχισα να περπατάω όσο πιο γρήγορα μπορούσα και άρχισε να κάνει και αυτός το ίδιο.
ΑΑ: Ναι, και; Και;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Με έφτασε.
ΑΑ: Ω Θεέ μου. Και τι έκανες;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Μάζεψα τα φουστάνια μου ψηλά.
ΑΑ: Αχ αδελφή μου! Και εκείνος τι έκανε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Κατέβασε τα παντελόνια του.
ΑΑ: Όχι, Θεέ μου. Και τι έγινε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό αδελφή, τρέξαμε. Και μια καλόγρια με σηκωμένα τα φουστάνια τρέχει πιο γρήγορα από έναν άντρα με κατεβασμένα τα παντελόνια!
ΑΑ: Πρόσεξες, αδελφή. Ένας άντρας μας ακολουθεί εδώ και τριανταοκτώμιση λεπτά. Αραγε τι να θέλει;
ΑΛ: Είναι λογικό. Θέλει να μας βιάσει!
ΑΑ: Όχι! Με την ταχύτητα που περπατάει θα μας φτάσει σε 15 λεπτά το πολύ. Τι να κάνουμε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι ν' αρχίσουμε να περπατάμε πιο γρήγορα.
ΑΑ: Δε θα βοηθήσει.
ΑΛ: Φυσικά και δε θα βοηθήσει.
Πράγματι, ο άντρας έκανε το μόνο λογικό πράγμα που μπορούσε, αρχισε να περπατάει πιο γρήγορα.
ΑΑ: Αρα; Τι να κάνουμε; Με την ταχύτητα που περπατάει θα μας φτάσει σ' ένα λεπτό.
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι να χωριστούμε. Εσύ θα πας από κει, εγώ από δω. Δε μπορεί να μας ακολουθήσει και τις δυο.
Ο άντρας αποφασίζει να ακολουθήσει την Αδελφή Λογική.
ΑΑ: Αδελφή Λογική, δόξα τω Θεώ επέστρεψες, πες μου τι έγινε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό, δεν μπορούσε να μας ακολουθήσει και τις δυο κι έτσι ακολούθησε εμένα.
ΑΑ: Ναι, ναι! αλλά τι έγινε μετά;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Αρχισα να περπατάω όσο πιο γρήγορα μπορούσα και άρχισε να κάνει και αυτός το ίδιο.
ΑΑ: Ναι, και; Και;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Με έφτασε.
ΑΑ: Ω Θεέ μου. Και τι έκανες;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Μάζεψα τα φουστάνια μου ψηλά.
ΑΑ: Αχ αδελφή μου! Και εκείνος τι έκανε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό. Κατέβασε τα παντελόνια του.
ΑΑ: Όχι, Θεέ μου. Και τι έγινε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό αδελφή, τρέξαμε. Και μια καλόγρια με σηκωμένα τα φουστάνια τρέχει πιο γρήγορα από έναν άντρα με κατεβασμένα τα παντελόνια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου