Αλλά και φέτος, με την παρθενική εμφάνισή του, το Φεστιβάλ Δελφών φέρνει τον ανθό της ελληνικής μουσικής δημιουργίας, νέους συνθέτες, φωνές και σολίστ, που όλοι μαζί συγκροτούν ένα υψηλής ποιότητας δυναμικό. Το φεστιβάλ με τίτλο «Λάλον Υδωρ» θα διαρκέσει από τις 15 ώς τις 30 Ιουνίου (με δορυφορικές εκδηλώσεις στις 11 και 12 Αυγούστου) με συναίσθηση του πολιτιστικού αποθέματος της Φωκίδας, διαχέοντας τις εκδηλώσεις στους Δελφούς, στο Γαλαξείδι, στην Αμφισσα και στο Κροκύλειο Δωρίδος.
«Τα περισσότερα φεστιβάλ στην Ελλάδα είναι προσανατολισμένα στο θέατρο», λέει ο Δημήτρης Μαραμής. «Το Φεστιβάλ Δελφών θα επικεντρώνεται κυρίως στη μουσική. Αλλωστε τα πρώτα Πύθια στους Δελφούς ήταν μουσικοί αγώνες».
Οι εκδηλώσεις αρχίζουν στο σπίτι του Σικελιανού στους Δελφούς και εξακτινώνονται σε ιδιαίτερης σημασίας ή κάλλους χώρους, όπως στη Ρωμαϊκή Αγορά στους Δελφούς, στο «Κεντρί» του Γαλαξειδίου, στην οικία Πανουργιά και στη Χάρμαινα ή στα Ταμπάκικα της Αμφισσας και στο ορεινό Κροκύλειο.
το σπίτι του Σικελιανού στους Δελφούς και ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής
Στις 17 και 18 Ιουνίου, στη Ρωμαϊκή Αγορά των Δελφών, θα παρουσιαστεί η παράσταση «Αγαμέμνονας» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζή και μουσική Γιώργου Κουμεντάκη. Το έργο είναι µία συρραφή του Αγαµέµνονα του Αισχύλου και της Ιφιγένειας εν Αυλίδι του Ευριπίδη. Πρόκειται για µια παράσταση µε µουσική δωµατίου για τρεις φωνές (δύο ηθοποιούς και έναν µουσικό) που εξιστορεί την πορεία του Αγαµέµνονα, την αφορµή του πολέµου, την θυσία της κόρης του, την επιστροφή του στο Άργος και την δολοφονία του από την γυναίκα του Κλυταιµνήστρα. Είναι µία συµπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης µε την Οµάδα Χρώµα. Με την ερμηνεία της Λήδας Πρωτοψάλτη, του Γιώργου Παπαπαύλου και του Διονύση Βερβιτσιώτη (βιολί).
Στις 22 Ιουνίου, στο Γαλαξείδι, σειρά έχει το a capella φωνητικό σύνολο 8etto με την παράσταση «Σύγχρονοι Ελληνες Συνθέτες», παραγωγή του Φεστιβάλ Δελφών. 'Eνα σχήµα που αναδεικνύει τη µουσική δυναµική οχτώ γυµνών φωνών χωρίς καµία συνοδεία άλλου οργάνου. Έλληνες δηµιουργοί έλαβαν την πρόσκληση να δώσουν ειδικά επιλεγµένες τους συνθέσεις, τις οποίες το φωνητικό σύνολο θα παρουσιάσει µε µοναδικό όχηµα την ανθρώπινη φωνή.
Στις 23 και 24 Ιουνίου, στο σπίτι του Σικελιανού, ιδιαίτερης αξίας η συναυλία «Λυρικός Βίος: Νέοι συνθέτες μελοποιούν Αγγελο Σικελιανό». Συνθέτες διαφορετικής µουσικής ιδιοσυγκρασίας, καθένας µε τη δική του πορεία στην ελληνική µουσική σκηνή, οι Χάρης Γκατζόφλιας, Χρίστος Θεοδώρου, αδελφοί Καλογεράκη και η Φένια Χρήστου, ενώνουν τους δρόµους τους µελοποιώντας ποιήµατα του Άγγελου Σικελιανού, ενός ποιητή που συνταιριάζει τον διονυσιακό αισθησιασµό µε το απολλώνιο φως. Το αποτέλεσµα αυτής της ανάθεσης είναι δώδεκα καινούρια τραγούδια, που θα ακουστούν για πρώτη φορά στην αυλή του Σπιτιού του Σικελιανού στους Δελφούς, στον χώρο δηλαδή που αποτέλεσε τη βάση για τη διοργάνωση των δελφικών εορτών.
Το δεύτερο τραγούδι, Το Στοιχειό της Χάρµαινας, σε στίχους του Σωτήρη Τριβιζά, αξιοποιεί έναν θρύλο της περιοχής της Άµφισσας. Αναφέρεται σε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα που οδηγεί στην αυτοκτονία και παραπέµπει στη λαϊκή δοξασία για τα «στοιχειά», για τις ψυχές δηλαδή των νεκρών που δεν βρίσκουν ανάπαυση µετά τον θάνατο. Και τα δύο τραγούδια συνδέονται µεταξύ τους µε κοινούς εκφραστικούς τρόπους και κοινές θεµατικές και µας δίνουν την εικόνα µιας προβιοµηχανικής κοινωνίας, φτωχότερης ασφαλώς σε υλικά αγαθά αλλά πλουσιότερης σε ποίηση και µαγεία. Eρµηνευτές: Θοδωρής Βουτσικάκης, Βασίλης Δηµακόπουλος, Ελένη Δηµοπούλου, Αργυρώ Καπαρού, Βασιλική Καρακώστα. Συµµετέχει µουσικό σύνολο.
Το έργο είναι ανάθεση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και θα παρουσιαστεί στην ολοκληρωµένη του σκηνοθετηµένη µορφή το 2019 στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου.
Την Κυριακή 12 Αύγουστος 2018, στο Κροκύλειο – Δωρίδα «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ! Γιάννη μ’» σε κείµενο του Γιώργου Μεσολογγίτη.
Ο Γιάννης Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797 στο Αβορίτι της Δωρίδας. Ήταν ενός έτους όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του, Δηµήτρης Τριανταφύλλου, από τους Τούρκους. Ο Γιάννης, ονοµάστηκε αργότερα Μακρυγιάννης για το ψηλό του ανάστηµα. Η µητέρα του Βασιλική, φτωχή αγρότισσα, τον γέννησε επιστρέφοντας από το χωράφι στο σπίτι. Αναγκάστηκε να φύγει στη Λειβαδιά. Επτά ετών ο Γιάννης µπήκε υπηρέτης και αργότερα τον έστειλαν στην Άρτα. Εκεί, επιδόθηκε στο εµπόριο. Χάρη στην εργατικότητά του κατάφερε να αποκτήσει σηµαντική περιουσία. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Ενώ διαρκούσε ο αγώνας των Ελλήνων κατά των Τούρκων, άρχισε ο εσωτερικός διχασµός που κατέληξε σε εµφύλιο πόλεµο µε οδυνηρές συνέπειες για την επαναστατηµένη Ελλάδα.
Άρχισε να γράφει τα Αποµνηµονεύµατά του το 1829, ένα µνηµείο λόγου και ιστορίας. «…Ό,τι πιο σπουδαίο πράµα τα γράµµατα, η µόρφωση, να µη σε κοροϊδεύουν. Να δώσει να ’ρθει µια µέρα σ’ αυτό τον τόπο, που ο κόσµος θα ’ναι µορφωµένος και δεν θα µπορούν να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους». Μέσα από την προσωπική του ιστορία, ξεδιπλώνεται ένα µεγάλο κοµµάτι της ιστορίας της Ελλάδας. Με τα «κολλυβογράµµατά του» κάνει µια καταγραφή σηµαντικών ιστορικών γεγονότων, και µέσα από τη µατιά και την αφήγηση της µητέρας του Βασιλικής Τριανταφύλλου, διαπιστώνουµε για άλλη µια φορά πως η ιστορία επαναλαµβάνεται µε τις ίδιες ακριβώς αντιστοιχίες. Σχέσεις µε την υπόλοιπη Ευρώπη, συµφέροντα ξένων και ντόπιων και µια χώρα, η Ελλάδα, πάντα χρεωµένη, διχασµένη και έρµαιο των ξένων Κυβερνητών ή Βασιλέων, να αγκοµαχά και να υποφέρει. Μια παράσταση στη διάρκεια της οποίας, µέσα από τη ζωή του γιου ανακαλύπτουµε τη µητέρα και, από τα λίγα που ξέρουµε γι’ αυτήν, ανακαλύπτουµε το γιο.
Την Κυριακή 12 Αύγουστος 2018, στο Κροκύλειο – Δωρίδα «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ! Γιάννη μ’» σε κείµενο του Γιώργου Μεσολογγίτη.
Ο Γιάννης Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797 στο Αβορίτι της Δωρίδας. Ήταν ενός έτους όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του, Δηµήτρης Τριανταφύλλου, από τους Τούρκους. Ο Γιάννης, ονοµάστηκε αργότερα Μακρυγιάννης για το ψηλό του ανάστηµα. Η µητέρα του Βασιλική, φτωχή αγρότισσα, τον γέννησε επιστρέφοντας από το χωράφι στο σπίτι. Αναγκάστηκε να φύγει στη Λειβαδιά. Επτά ετών ο Γιάννης µπήκε υπηρέτης και αργότερα τον έστειλαν στην Άρτα. Εκεί, επιδόθηκε στο εµπόριο. Χάρη στην εργατικότητά του κατάφερε να αποκτήσει σηµαντική περιουσία. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Ενώ διαρκούσε ο αγώνας των Ελλήνων κατά των Τούρκων, άρχισε ο εσωτερικός διχασµός που κατέληξε σε εµφύλιο πόλεµο µε οδυνηρές συνέπειες για την επαναστατηµένη Ελλάδα.
Άρχισε να γράφει τα Αποµνηµονεύµατά του το 1829, ένα µνηµείο λόγου και ιστορίας. «…Ό,τι πιο σπουδαίο πράµα τα γράµµατα, η µόρφωση, να µη σε κοροϊδεύουν. Να δώσει να ’ρθει µια µέρα σ’ αυτό τον τόπο, που ο κόσµος θα ’ναι µορφωµένος και δεν θα µπορούν να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους». Μέσα από την προσωπική του ιστορία, ξεδιπλώνεται ένα µεγάλο κοµµάτι της ιστορίας της Ελλάδας. Με τα «κολλυβογράµµατά του» κάνει µια καταγραφή σηµαντικών ιστορικών γεγονότων, και µέσα από τη µατιά και την αφήγηση της µητέρας του Βασιλικής Τριανταφύλλου, διαπιστώνουµε για άλλη µια φορά πως η ιστορία επαναλαµβάνεται µε τις ίδιες ακριβώς αντιστοιχίες. Σχέσεις µε την υπόλοιπη Ευρώπη, συµφέροντα ξένων και ντόπιων και µια χώρα, η Ελλάδα, πάντα χρεωµένη, διχασµένη και έρµαιο των ξένων Κυβερνητών ή Βασιλέων, να αγκοµαχά και να υποφέρει. Μια παράσταση στη διάρκεια της οποίας, µέσα από τη ζωή του γιου ανακαλύπτουµε τη µητέρα και, από τα λίγα που ξέρουµε γι’ αυτήν, ανακαλύπτουµε το γιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου