Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον διήμερο συμπόσιο για το ελαιόλαδο και την υγεία πραγματοποιήθηκε στις 3 και 4 Οκτωβρίου στη Σχολή Δημόσιας Υγείας στο περίφημο αμερικανικό πανεπιστήμιο του Γέιλ, με τη συμμετοχή επιστημόνων, γευσιγνωστών, παραγωγών και μαγείρων από όλο τον κόσμο. Υπεύθυνοι γι’ αυτό δύο καθηγητές, ο Τάσσος Κυριακίδης* από την Κύπρο και ο Βασίλης Βασιλείου** από την Εύβοια, οι οποίοι μίλησαν σχετικά με το όραμά τους για ένα Διεθνές Ινστιτούτο Ελαιολάδου υπό την αιγίδα του Γέιλ.
Με έρευνα και επιμονή οι δύο καθηγητές συγκέντρωσαν περίπου 100 ανθρώπους κορυφαίους στον τομέα τους: από χημικούς, διατροφολόγους και γιατρούς μέχρι παραγωγούς, σεφ και γευσιγνώστες. Η καινοτομία και οι τεχνολογικές εξελίξεις δεν έλειψαν από τις παρουσιάσεις του συμποσίου.
Από το συμπόσιο αναδείχθηκε η ισχυρή τάση να αντιμετωπίζεται το ελαιόλαδο και ως φάρμακο, πέρα από τροφή. Ενδεικτική είναι η σημείωση του πρύτανη της Σχολής Δημόσιας Υγείας, Στεν Βερμόντ: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κρίση σήμερα στη δημόσια υγεία από αυτήν της κακής διατροφής, του διαβήτη και των καρδιακών παθήσεων, και γι’ αυτό είναι σημαντικό να συζητάμε για το ελαιόλαδο».
Ο ενθουσιασμός από τον πλούτο των πληροφοριών και η συνειδητοποίηση του πόσα ακόμα πρέπει να γίνουν για το ελαιόλαδο οδήγησε τους συμμετέχοντες σε μια κοινή διαπίστωση, ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός Διεθνούς Ινστιτούτου Ελαιολάδου με την υπογραφή του Γέιλ.
5 ενδιαφέροντα στοιχεία που ακούστηκαν στο Συμπόσιο
1. Η πιο παραγωγική χώρα στο ελαιόλαδο είναι η Ισπανία, που κατέχει το 44% της παγκόσμιας παραγωγής. Ακολουθεί η Ιταλία με 15% και η Ελλάδα με 10%. Στην Ελλάδα τυποποιείται περίπου 25% της παραγωγής, ενώ στην Ισπανία το 50% και στην Ιταλία το 80%.
2. Σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η κατανάλωση ελαιολάδου στην Κρήτη έχει μειωθεί στο μισό σε σχέση με το 1960. Επίσης, σε έρευνα του 2018 που έγινε σε 4.000 άτομα, η αυξημένη κατανάλωση ελαιόλαδου σχετίστηκε με την παραδοσιακή διατροφή σε μεγαλύτερες ηλικίες. Οι νεότεροι καταναλώνουν όλο και λιγότερο ελαιόλαδο.
3. Η σύνδεση της πικρής γεύσης που συναντάμε στα ελαιόλαδα με τις υψηλές πολυφαινόλες και τις φαρμακευτικές ιδιότητες που έχουν αυτά επαληθεύεται από επιστημονικές έρευνες. Αυτό το «κάψιμο» που προκαλούν στον λαιμό τα ελαιόλαδα με ισχυρισμό υγείας μοιάζει με το αντίστοιχο που προκαλούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα και έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι η ελαιοκανθάλη είναι αντιφλεγμονώδης.
4. Σε έρευνα διαπιστώθηκε ότι όσοι αλλάζουν τη διατροφή τους και αρχίζουν να καταναλώνουν περισσότερο ελαιόλαδο αυξάνουν ταυτόχρονα την κατανάλωση λαχανικών και μειώνουν τα σνακ ανάμεσα στα γεύματα. Παρουσιάστηκε από την Αμερικανίδα Mary Flynn, διατροφολόγο στο Πανεπιστήμιο Μπράουν στο Πρόβιντενς.
5. Η επιστημονική ομάδα του κ. Προκόπη Μαγιάτη στη Σχολή Φαρμακευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κατόρθωσε πρόσφατα να απομονώσει στο ελαιόλαδο Milestone την ουσία ελενολίδιο, της οποίας οι αντι-υπερτασικές ιδιότητες είναι γνωστές από τη δεκαετία του 1960. Πολλαπλές επιστημονικές έρευνες άλλωστε έχουν δείξει ότι η καθημερινή κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιολάδου (τουλάχιστον 25 ml τη μέρα) μπορεί να μειώσει την ανάγκη λήψης φαρμάκων για την υπέρταση.
Πηγή: kathimerini.gr Ουσιαστικά η ανάρτηση αποτελεί απόσπασμα δημοσιεύματος με τίτλο «Ινστιτούτο ελαιολάδου με την υπογραφή του Γέιλ»
Με έρευνα και επιμονή οι δύο καθηγητές συγκέντρωσαν περίπου 100 ανθρώπους κορυφαίους στον τομέα τους: από χημικούς, διατροφολόγους και γιατρούς μέχρι παραγωγούς, σεφ και γευσιγνώστες. Η καινοτομία και οι τεχνολογικές εξελίξεις δεν έλειψαν από τις παρουσιάσεις του συμποσίου.
Από το συμπόσιο αναδείχθηκε η ισχυρή τάση να αντιμετωπίζεται το ελαιόλαδο και ως φάρμακο, πέρα από τροφή. Ενδεικτική είναι η σημείωση του πρύτανη της Σχολής Δημόσιας Υγείας, Στεν Βερμόντ: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κρίση σήμερα στη δημόσια υγεία από αυτήν της κακής διατροφής, του διαβήτη και των καρδιακών παθήσεων, και γι’ αυτό είναι σημαντικό να συζητάμε για το ελαιόλαδο».
Ο ενθουσιασμός από τον πλούτο των πληροφοριών και η συνειδητοποίηση του πόσα ακόμα πρέπει να γίνουν για το ελαιόλαδο οδήγησε τους συμμετέχοντες σε μια κοινή διαπίστωση, ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός Διεθνούς Ινστιτούτου Ελαιολάδου με την υπογραφή του Γέιλ.
5 ενδιαφέροντα στοιχεία που ακούστηκαν στο Συμπόσιο
1. Η πιο παραγωγική χώρα στο ελαιόλαδο είναι η Ισπανία, που κατέχει το 44% της παγκόσμιας παραγωγής. Ακολουθεί η Ιταλία με 15% και η Ελλάδα με 10%. Στην Ελλάδα τυποποιείται περίπου 25% της παραγωγής, ενώ στην Ισπανία το 50% και στην Ιταλία το 80%.
2. Σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η κατανάλωση ελαιολάδου στην Κρήτη έχει μειωθεί στο μισό σε σχέση με το 1960. Επίσης, σε έρευνα του 2018 που έγινε σε 4.000 άτομα, η αυξημένη κατανάλωση ελαιόλαδου σχετίστηκε με την παραδοσιακή διατροφή σε μεγαλύτερες ηλικίες. Οι νεότεροι καταναλώνουν όλο και λιγότερο ελαιόλαδο.
3. Η σύνδεση της πικρής γεύσης που συναντάμε στα ελαιόλαδα με τις υψηλές πολυφαινόλες και τις φαρμακευτικές ιδιότητες που έχουν αυτά επαληθεύεται από επιστημονικές έρευνες. Αυτό το «κάψιμο» που προκαλούν στον λαιμό τα ελαιόλαδα με ισχυρισμό υγείας μοιάζει με το αντίστοιχο που προκαλούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα και έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι η ελαιοκανθάλη είναι αντιφλεγμονώδης.
4. Σε έρευνα διαπιστώθηκε ότι όσοι αλλάζουν τη διατροφή τους και αρχίζουν να καταναλώνουν περισσότερο ελαιόλαδο αυξάνουν ταυτόχρονα την κατανάλωση λαχανικών και μειώνουν τα σνακ ανάμεσα στα γεύματα. Παρουσιάστηκε από την Αμερικανίδα Mary Flynn, διατροφολόγο στο Πανεπιστήμιο Μπράουν στο Πρόβιντενς.
5. Η επιστημονική ομάδα του κ. Προκόπη Μαγιάτη στη Σχολή Φαρμακευτικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κατόρθωσε πρόσφατα να απομονώσει στο ελαιόλαδο Milestone την ουσία ελενολίδιο, της οποίας οι αντι-υπερτασικές ιδιότητες είναι γνωστές από τη δεκαετία του 1960. Πολλαπλές επιστημονικές έρευνες άλλωστε έχουν δείξει ότι η καθημερινή κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιολάδου (τουλάχιστον 25 ml τη μέρα) μπορεί να μειώσει την ανάγκη λήψης φαρμάκων για την υπέρταση.
Σημειώνεται ότι το επόμενο ραντεβού δόθηκε στους Δελφούς, ύστερα και από πρόταση του δημάρχου. Το δεύτερο συμπόσιο θα γίνει την άνοιξη του 2019 με φόντο τον δελφικό ελαιώνα, ενώ υπάρχουν ήδη προτάσεις να φιλοξενηθεί το 2020 στην Ισπανία και το 2021 στην Καλιφόρνια.
* Τάσσος Κυριακίδης: Με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Γέιλ, όπου και εργάζεται ως ερευνητής.
** Βασίλης Βασιλείου: Από το 2014 είναι διευθυντής του τμήματος Περιβαλλοντικών Επιστημών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ.
* Τάσσος Κυριακίδης: Με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Γέιλ, όπου και εργάζεται ως ερευνητής.
** Βασίλης Βασιλείου: Από το 2014 είναι διευθυντής του τμήματος Περιβαλλοντικών Επιστημών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ.
Πηγή: kathimerini.gr Ουσιαστικά η ανάρτηση αποτελεί απόσπασμα δημοσιεύματος με τίτλο «Ινστιτούτο ελαιολάδου με την υπογραφή του Γέιλ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου