Είναι σκόπιμο να μπαίνουν στα ψηφοδέλτια μη πολιτικά πρόσωπα που έχουν όμως μεγάλη αναγνωρισιμότητα προκειμένου να ενισχυθεί η δημοφιλία ενός κόμματος;
Όταν το ερώτημα αυτό έπεσε στο τράπεζι κατά τη συζήτηση που είχαν ανώτατα στελέχη του γερμανικού συντηρητικού κόμματος για τις ευρωεκλογές, η θέση των Γερμανών, όπως διαβάζω στο Protagon.gr, ήταν κάθετη: «Εμείς είμαστε ένα σοβαρό κόμμα και οι πολίτες περιμένουν από εμάς να είμαστε σοβαροί. Δεν μπορούμε να κάνουμε ασόβαρες επιλογές. Ούτε πρόκειται οι ψηφοφόροι να τις επικροτήσουν. Δοκιμάστηκαν στο παρελθόν κάποιες επιλογές ανθρώπων που ήταν απλώς διάσημοι, αλλά απέτυχαν παταγωδώς».
Όμως εμείς σην Ελλάδα είμαστε πιο χαλαροί. Το ίδιο και στην Κύπρο, όπως φαίνεται, καθώς ήρθε στο «φως» η είδηση ότι η Άννα Βίσση έχει συμφωνήσει να είναι υποψήφια για την Ευρωβουλή εκπροσωπώντας το ΔΗΣΥ.
Η αλήθεια είναι ότι η δουλειά του ευρωβουλευτή δεν είναι μόνο ταξίδια στο τρίγωνο Αθήνα – Βρυξέλλες – Στρασβούργο, αν και έχουν υπάρξει περιπτώσεις κάποιων που αρκέστηκαν στο να συγκεντρώνουν μίλια στην κάρτα της αεροπορικής τους εταιρείας.
Η δουλειά του ευρωβουλευτή είναι αρκετά απαιτητική και τεχνική. Πόσο μπορεί να την κάνει μια έστω και καταξιωμένη τραγουδίστρια; Ενας άνθρωπος που έχει περάσει τη ζωή του κάνοντας show πώς θα μπορέσει να έχει οποιαδήποτε προστιθέμενη αξία στη σύνθετη νομοθετική διαδικασία του Ευρωκοινοβουλίου;
Και η Νανά Μούσχουρη τραγουδίστρια είναι και έκανε μια επιτυχημένη θητεία, ίσως αντιτείνουν κάποιοι. Είχε όμως όραμα για την Ευρώπη και την πατρίδα της και ήταν επίμονη, εργατική και επιμελής ως ευρωβουλευτής. Η Νανά Μούσχουρη, που αποδέχτηκε πρόταση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας να τη συμπεριλάβει στη λίστα των Ευρωβουλευτών και εξελέγη το 1994, ήταν μάλλον η εξαίρεση.
Ενα άλλο επιχείρημα είναι ότι η πολιτική είναι πολύ σοβαρή δουλειά για να αφήνεται αποκλειστικά και μόνο στους επαγγελματίες πολιτικούς, σε εκείνους που γεννήθηκαν από τον κομματικό σωλήνα και αναδείχθηκαν μέσα από αυτόν. Είναι αλήθεια ότι η πολιτική χρειάζεται ενέσεις από πιο «κανονικούς» ανθρώπους, από ανθρώπους που έχουν καταξιωθεί στο επάγγελμα τους και μπορούν να προσφέρουν. Ομως για την ευρωβουλή απαιτουνται κάποια ειδικά ποιοτικά χαρακτηριστικά ως προϋπόθεση. Χαρακτηριστικά που μέχρι τώρα δεν έχουν φανεί πίσω από τα «μαύρα γυαλιά» της διάσημης ελληνίδας show woman. Οσο και αν η Άννα Βίσση είναι αγαπητή, αυτό δεν αποτελεί αυτομάτως «αντίδοτο» στην αντιπολιτική τάση της εποχής μας.
Η διασημότητα δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό διαβατήριο για την είσοδο πολιτική. Μην μπερδευόμαστε: οι ευρωεκλογές δεν είναι Eurovision. Δεν έχουν ανάγκη από celebrities, για να δείχνουν πιο ενδιαφέρουσες, οι προκλήσεις της Ευρώπης αλλά από ανθρώπους που μπορούν να δουλέψουν για να αντιμετωπιστούν. Για να προχωρήσει η αντικειμενικά δύσκολη κοινή πορεία 27 (πλέον) κρατών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου