Ενα βήμα πιο κοντά στην καύση
Από το 2006, η πολιτεία προσπαθεί ανεπιτυχώς με διαδοχικές νομοθετικές ρυθμίσεις, υπουργικές αποφάσεις, κανονισμούς και εγκυκλίους να υποστηρίξει τη δημιουργία έστω ενός αποτεφρωτηρίου νεκρών στη χώρα μας. Χθες προστέθηκε ακόμα μία: η έγκριση από το υπουργείο Περιβάλλοντος της θέσης που επέλεξε για το λόγο αυτό ο Δήμος Αθηναίων στον Ελαιώνα. Η θετική αυτή εξέλιξη, ωστόσο, δεν θα έχει άμεσα αποτελέσματα, καθώς ο δρόμος μέχρι την προκήρυξη διαγωνισμού και την κατασκευή του αποτεφρωτηρίου είναι ακόμα μακρύς. Ολα δείχνουν ότι η «μετανάστευση μετά θάνατον» στη γειτονική Βουλγαρία θα συνεχιστεί σίγουρα για μερικά χρόνια ακόμα.
Χθες ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Σταθάκης υπέγραψε απόφαση με την οποία ορίζεται το πλαίσιο για τη δημιουργία κέντρου αποτέφρωσης νεκρών στον Ελαιώνα.
Το αξιοσημείωτο είναι πως για να φθάσουμε στο συγκεκριμένο σημείο για τη συγκεκριμένη θέση χρειάστηκαν... δύο χρόνια. Η υπόθεση ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2017, με τον Δήμο Αθηναίων να εκπονεί μελέτη για την εξεύρεση της καταλληλότερης θέσης για αποτεφρωτήριο ανάμεσα στα ακίνητά του. Επελέγη το συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο, έκτασης 37,8 στρεμμάτων (που βρίσκεται πίσω από το Ναυτικό Οχυρό, κοντά στη λεωφόρο Κηφισού), και λόγω της στρατηγικής του θέσης αλλά και επειδή δεν βρίσκεται κοντά σε περιοχές κατοικιών.
Γιατί χρειάστηκε τόσος χρόνος; Δήμος και υπουργείο Περιβάλλοντος προσπαθούν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά και «τυπικά» σε κάθε βήμα της διαδικασίας, καθώς θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η χωροθέτηση θα καταλήξει στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ενταγμένο σε ένα χώρο πρασίνου, δίπλα σε έναν ελαιώνα, θα είναι το αποτεφρωτήριο νεκρών σύμφωνα με την πρόταση του Δήμου Αθηναίων. Το οικόπεδο βρίσκεται σε επαφή με την περιοχή του μουσουλμανικού τεμένους και θα μετατραπεί σε κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, με διαδρομές περιπάτου και χώρους άθλησης.
Σύμφωνα με την τεχνική μελέτη, που έγινε για λογαριασμό του δήμου, το αποτεφρωτήριο θα έχει χωριστή είσοδο από τη λεωφόρο Αθηνών. Το κτίριο θα καταλαμβάνει 1.000 τ.μ. και θα περιλαμβάνει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, όπως αίθουσες τελετών, αίθουσα αναμονής συγγενών, τις εγκαταστάσεις καύσης και τα γραφεία του προσωπικού.
Το κτίριο θα διαχωρίζεται από το υπόλοιπο οικόπεδο με υψηλή βλάστηση, ένα «φυτικό τείχος». Ο υφιστάμενος ελαιώνας, 5,6 στρεμμάτων, διατηρείται στο σύνολό του και ενσωματώνεται στο πλάνο φυτεύσεων του υπολοίπου οικοπέδου. Στο οικοδομικό τετράγωνο εντάσσονται διάφορες αθλητικές δραστηριότητες σε οργανωμένους χώρους, καθώς και χώροι αναψυχής.
Ο χώρος βρίσκεται κοντά στον σταθμό του μετρό και σύμφωνα με το σχέδιο θα περιλαμβάνει έναν σημαντικό σε μέγεθος υπαίθριο χώρο συνάθροισης κοινού και εκδηλώσεων.
Από το 1946 η αποτέφρωση σε δημόσιο διάλογο
Η ισχυρή αντίθεση της Εκκλησίας ήταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια η κύρια αιτία ανάσχεσης κάθε προσπάθειας για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου στη χώρα μας. Το ζήτημα τέθηκε για πρώτη φορά στον δημόσιο διάλογο το 1946, από μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών.
Η αποτέφρωση νεκρών άρχισε πλέον να συζητείται ως ρεαλιστική επιλογή στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν στην Αττική η έλλειψη χώρου στα διαθέσιμα νεκροταφεία οδήγησε σε τραγικές για τη μνήμη των νεκρών καταστάσεις (πρόωρες εκταφές κ.λπ.). Ο μεγάλος καύσωνας, το καλοκαίρι του 1987, και το πλήθος των νεκρών που δεν μπορούσαν να ταφούν έφεραν επιτακτικά το θέμα στη δημόσια σφαίρα, με επιφανείς πολιτικούς της εποχής, όπως ο δήμαρχος Αθηναίων Μιλτιάδης Εβερτ και ο υπουργός Υγείας Γ. Μαγκάκης, να τάσσονται υπέρ. Υστερα από πολλούς αγώνες, το πρώτο νομοθετικό πλαίσιο θα έρθει το 2006 (ν. 3448). Ομως οι ρυθμίσεις του άργησαν πολλά χρόνια να εξειδικευθούν.
«Χαίρομαι που έγινε ακόμα ένα βήμα για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου στην Αθήνα. Πρέπει να ευχαριστήσουμε όσους σέβονται την επιλογή των ανθρώπων να μη γίνουν “μετανάστες μετά θάνατον”», λέει κ. Αντώνης Αλακιώτης, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης. «Ωστόσο νομίζω ότι έχουμε δρόμο ακόμα. Ο Ελαιώνας είναι μια κεντρική αλλά “δύσκολη” επιλογή, που θα κριθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας».
Πηγή: kathimerini.gr
Πρισσότερα στο:
Ανοιξε ο δρόμος για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου στον Ελαιώνα
Σύμφωνα με την τεχνική μελέτη, που έγινε για λογαριασμό του δήμου, το αποτεφρωτήριο θα έχει χωριστή είσοδο από τη λεωφόρο Αθηνών. Το κτίριο θα καταλαμβάνει 1.000 τ.μ. και θα περιλαμβάνει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, όπως αίθουσες τελετών, αίθουσα αναμονής συγγενών, τις εγκαταστάσεις καύσης και τα γραφεία του προσωπικού.
Το κτίριο θα διαχωρίζεται από το υπόλοιπο οικόπεδο με υψηλή βλάστηση, ένα «φυτικό τείχος». Ο υφιστάμενος ελαιώνας, 5,6 στρεμμάτων, διατηρείται στο σύνολό του και ενσωματώνεται στο πλάνο φυτεύσεων του υπολοίπου οικοπέδου. Στο οικοδομικό τετράγωνο εντάσσονται διάφορες αθλητικές δραστηριότητες σε οργανωμένους χώρους, καθώς και χώροι αναψυχής.
Ο χώρος βρίσκεται κοντά στον σταθμό του μετρό και σύμφωνα με το σχέδιο θα περιλαμβάνει έναν σημαντικό σε μέγεθος υπαίθριο χώρο συνάθροισης κοινού και εκδηλώσεων.
Από το 1946 η αποτέφρωση σε δημόσιο διάλογο
Η ισχυρή αντίθεση της Εκκλησίας ήταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια η κύρια αιτία ανάσχεσης κάθε προσπάθειας για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου στη χώρα μας. Το ζήτημα τέθηκε για πρώτη φορά στον δημόσιο διάλογο το 1946, από μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών.
Επανήλθε το 1960, μετά τον θάνατο του διεθνούς φήμης πιανίστα και μουσικού Δημήτρη Μητρόπουλου στο Μιλάνο. Η σορός του Μητρόπουλου αποτεφρώθηκε εκεί και μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου οι συγγενείς του ζήτησαν να τελεστεί νεκρώσιμος ακολουθία. Η Εκκλησία αρνήθηκε και μάλιστα το θέμα έφθασε μέχρι τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο στο τέλος του ίδιου έτους.
Με τον ίδιο τρόπο επανήλθε το θέμα στη δημόσια συζήτηση το 1977 μετά τον θάνατο της Μαρίας Κάλλας, η οποία κηδεύθηκε και αποτεφρώθηκε στο Παρίσι. Δύο χρόνια αργότερα, η τέφρα της μεταφέρθηκε στην Αθήνα και σκορπίστηκε στο Αιγαίο (όπως ήταν η επιθυμία της, σύμφωνα με τους οικείους της) από τον τότε υπουργό Πολιτισμού Δημήτρη Νιάνια (με τα γνωστά κωμικοτραγικά αποτελέσματα, λόγω των έντονων ανέμων εκείνη την ημέρα).
Η αποτέφρωση νεκρών άρχισε πλέον να συζητείται ως ρεαλιστική επιλογή στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν στην Αττική η έλλειψη χώρου στα διαθέσιμα νεκροταφεία οδήγησε σε τραγικές για τη μνήμη των νεκρών καταστάσεις (πρόωρες εκταφές κ.λπ.). Ο μεγάλος καύσωνας, το καλοκαίρι του 1987, και το πλήθος των νεκρών που δεν μπορούσαν να ταφούν έφεραν επιτακτικά το θέμα στη δημόσια σφαίρα, με επιφανείς πολιτικούς της εποχής, όπως ο δήμαρχος Αθηναίων Μιλτιάδης Εβερτ και ο υπουργός Υγείας Γ. Μαγκάκης, να τάσσονται υπέρ. Υστερα από πολλούς αγώνες, το πρώτο νομοθετικό πλαίσιο θα έρθει το 2006 (ν. 3448). Ομως οι ρυθμίσεις του άργησαν πολλά χρόνια να εξειδικευθούν.
«Χαίρομαι που έγινε ακόμα ένα βήμα για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου στην Αθήνα. Πρέπει να ευχαριστήσουμε όσους σέβονται την επιλογή των ανθρώπων να μη γίνουν “μετανάστες μετά θάνατον”», λέει κ. Αντώνης Αλακιώτης, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινωνίας Αποτέφρωσης. «Ωστόσο νομίζω ότι έχουμε δρόμο ακόμα. Ο Ελαιώνας είναι μια κεντρική αλλά “δύσκολη” επιλογή, που θα κριθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας».
Πηγή: kathimerini.gr
Πρισσότερα στο:
Ανοιξε ο δρόμος για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου στον Ελαιώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου