της Μαρίας Κωβαίου στην "Καθημερινή":
Υπάρχει άραγε ποίηση σε έναν σωρό από ακίνδυνα υλικά στην προβλήτα ενός λιμανιού, ή σε μια σειρά από γερανούς με φόντο τον Θερμαϊκό; Η απάντηση είναι «ναι», όταν για φωτογράφο έχουν τον Γιάννη Σιμητόπουλο, που εδώ και 10 χρόνια ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία και τα τελευταία 19 χρόνια δραστηριοποιείται στον κλάδο των Logistics ως εκτελωνιστής στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Υπάρχει άραγε ποίηση σε έναν σωρό από ακίνδυνα υλικά στην προβλήτα ενός λιμανιού, ή σε μια σειρά από γερανούς με φόντο τον Θερμαϊκό; Η απάντηση είναι «ναι», όταν για φωτογράφο έχουν τον Γιάννη Σιμητόπουλο, που εδώ και 10 χρόνια ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία και τα τελευταία 19 χρόνια δραστηριοποιείται στον κλάδο των Logistics ως εκτελωνιστής στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Στα ενσταντανέ του τα ακίνδυνα υλικά αποκτούν δραματική υπόσταση, όταν για φόντο τούς δίνεται ένας αγριεμένος ουρανός και οι γερανοί του μοιάζουν σαν να χορεύουν στον ρυθμό κάποιας αγγελικής μουσικής, όταν στο βάθος ο ήλιος έχει μόλις δύσει αφήνοντας μία κόκκινη γραμμή στον ορίζοντα.
«Λόγω της φύσης της δουλειάς μου, περνάω πολλές ώρες στον χώρο του λιμανιού. Αυτό με έχει βοηθήσει να αξιολογήσω ιδιαίτερες στιγμές και εικόνες που μπορεί σε άλλη περίπτωση να προσπερνούσα έτσι απλά. Έχω μπορέσει να αποτυπώσω φωτογραφικά σκηνικά που μου κινούν το ενδιαφέρον, είτε λόγω του φωτός, είτε λόγω της κίνησης ή ακόμα και της στασιμότητας».
Αν το λιμάνι ήταν άνθρωπος, πώς θα το σύστηνες σε έναν ξένο επισκέπτη;
Ως τον «Ιανό», τον διπρόσωπο θεό των Ρωμαίων, που θεωρείτο ότι προϋπαντούσε αυτούς που επέστρεφαν στην πόλη, αλλά και προστάτευε όσους την εγκατέλειπαν. Ακόμα και ως τον «ποιητή του Θερμαϊκού» που εμπνέει χιλιάδες ανθρώπους καλλιτεχνικά. Το λιμάνι είναι υψίστης σημασίας ως εμπορικός πνεύμονας της πόλης και πόλος έλξης κάθε παρατηρητή. Λόγω της οπτικής αμεσότητάς του γίνεται αυτόματα μέρος του αστικού τοπίου της Θεσσαλονίκης. Αποτελεί ένα διαβατήριο για να «ταξιδέψει» το μυαλό κοιτώντας τον ορίζοντα, ειδικά την ώρα της δύσης του ήλιου.
Ως τον «Ιανό», τον διπρόσωπο θεό των Ρωμαίων, που θεωρείτο ότι προϋπαντούσε αυτούς που επέστρεφαν στην πόλη, αλλά και προστάτευε όσους την εγκατέλειπαν. Ακόμα και ως τον «ποιητή του Θερμαϊκού» που εμπνέει χιλιάδες ανθρώπους καλλιτεχνικά. Το λιμάνι είναι υψίστης σημασίας ως εμπορικός πνεύμονας της πόλης και πόλος έλξης κάθε παρατηρητή. Λόγω της οπτικής αμεσότητάς του γίνεται αυτόματα μέρος του αστικού τοπίου της Θεσσαλονίκης. Αποτελεί ένα διαβατήριο για να «ταξιδέψει» το μυαλό κοιτώντας τον ορίζοντα, ειδικά την ώρα της δύσης του ήλιου.
Θα τον πήγαινα βόλτα μετά από καταιγίδα –μια μαγική ώρα που δημιουργεί άπειρες εικόνες– για να αντιληφθεί την αίσθηση ισορροπίας και ηρεμίας που αποπνέουν οι αντανακλάσεις των γερανών μέσα στις λίμνες που έχουν σχηματιστεί από τα νερά της βροχής. Θα του έστρεφα το βλέμμα στον μοναδικό αυτό καθρέφτη.
Για περισσότερες φωτογραφίες του Γιάννη Σιμητόπουλου: www.instagram.com/photografized/
Πηγή: kathimerini.gr/k
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου