απόσπασμα από το capital.gr
Καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία διανύει τη δεύτερη εβδομάδα της, είναι ώρα να προταθεί στον Πούτιν μια συμφωνία που θα τερματίσει τις εχθροπραξίες. ΗΠΑ και ΝΑΤΟ έχουν καθορίσει σιωπηρά μια μαξιμαλιστική θέση: να αποχωρήσουν τα ρωσικά στρατεύματα από την Ουκρανία και να αποκατασταθεί το προ εισβολής status quo. Είναι το ηθικά σωστό – αλλά δεν γίνεται να οδηγηθούμε εκεί χωρίς να προηγηθούν εβδομάδες μαχών. Όμως και σε αυτό το σενάριο, η νίκη της Ουκρανίας μόνο βέβαιη δεν είναι. Αντ' αυτού, οι ΗΠΑ θα πρέπει να προτείνουν στον Πούτιν μια συμφωνία που θα προβλέπει μια ουδέτερη –αλλά ανεξάρτητη– Ουκρανία. Μια γρήγορη διευθέτηση θα έσωζε χιλιάδες ζωές. Δεν θα ήταν νίκη των Ρώσων, όπως κάποιοι εκτιμούν. Μια ανεξάρτητη και δημοκρατική Ουκρανία θα συνέχιζε να δείχνει και να μέμφεται τη ρωσική επιθετικότητα. (...)
Ενώπιον της προοπτικής ενός μακροχρόνιου και καταστροφικού πολέμου με αβέβαιη έκβαση, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ουκρανία θα πρέπει να προτείνουν στον Πούτιν μια συμφωνία που θα περιλαμβάνει τα εξής:
1. Δέσμευση Κίεβου και ΝΑΤΟ πως η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στη Βορειο-Ατλαντική Συμμαχία. Ιδανικά, η δέσμευση αυτή να έχει μακροπρόθεσμη ισχύ – για παράδειγμα, 10 ετών. Μοιάζει με μεγάλη παραχώρηση, αλλά στην ουσία μια τέτοια δέσμευση εκχωρεί ελάχιστα.(...)
2. Η Ουκρανία παραμένει ανεξάρτητη χώρα με κυβέρνηση της επιλογής της. Ο πρόεδρος Ζελένσκι παραμένει στην εξουσία και οι δημοκρατικοί θεσμοί διαφυλάσσονται. Αυτή θα είναι η βασική παραχώρηση της Ρωσίας και η ακλόνητη απαίτηση των Ουκρανών. Μετά την εμπειρία της εισβολής και του πολέμου, ο ουκρανικός λαός δεν θα δεχόταν ένα καθεστώς φίλα προσκείμενο στον Πούτιν ή σημαντικές αλλαγές στους θεσμούς του.
3. Διακοπή δεσμών του Κίεβου με το ΝΑΤΟ. Παρόλο που η Ουκρανία δεν είναι μέλος της Συμμαχίας, οι δύο πλευρές έχουν ισχυρές σχέσεις. Μια ουδέτερη Ουκρανία θα σήμαινε διακοπή αυτών των δεσμών – όχι εκπαιδευτές, όχι επιχειρήσεις διασύνδεσης και, κυρίως, όχι ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα. Δύσκολη παραχώρηση, διότι θα αποδυναμώσει στρατιωτικά την Ουκρανία. Ωστόσο, ο Πούτιν θα επιμείνει σε αυτό τον όρο, καθώς αισθάνεται ότι το ΝΑΤΟ καταπατά τα ανατολικά του σύνορα. (...)
4. Η Ουκρανία θα αγοράζει όπλα από διάφορες χώρες. Αυτό καθησυχάζει τη Ρωσία ότι δεν θα υπάρχει "κερκόπορτα" για τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ. Δεν είναι μεγάλη παραχώρηση, αφού τα περισσότερα όπλα της Ουκρανίας αυτή τη στιγμή είναι σοβιετικά. Με μια τέτοια πολιτική, η Ουκρανία θα συνεχίζει να διαθέτει ένα μείγμα στρατιωτικών εξοπλισμών.
5. Οι αποσχισθείσες περιοχές στο Ντονμπάς δεν αναγνωρίζονται ως ανεξάρτητα κράτη. Οι δύο πλευρές συμφωνούν να ανανεώσουν τις Συμφωνίες του Μινσκ, οι οποίες αποσκοπούσαν στον τερματισμό των μαχών στις ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας και στη διευθέτηση του ζητήματος που αφορά το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ. Ο Πούτιν δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τις αποσχισθείσες περιοχές και η Ουκρανία δεν γίνεται να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία τους. (...) Μολονότι οι Συμφωνίες του Μινσκ δεν κατάφεραν να τερματίσουν τις συγκρούσεις στην ανατολική Ουκρανία, εντούτοις μπορούν να διαμορφώσουν έναν μηχανισμό που θα μεταθέσει χρονικά τη διευθέτηση της αντιπαράθεσης στα ανατολικά, χωρίς εμποδίζει τον τερματισμό του μεγάλου πολέμου στην ουκρανική επικράτεια.
6. Η Ρωσία αποσύρει όλες τις δυνάμεις της από την Ουκρανία. ΗΠΑ και ΝΑΤΟ κάνουν το ίδιο από χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Η Ρωσία θα πρέπει να αποσύρει όλες τις στρατιωτικές δυνάμεις της από την Ουκρανία, δεδομένου ότι η συμφωνία θα προβλέπει μια ανεξάρτητη Ουκρανία. Η Ρωσία δεν μπορεί να αφήσει πίσω της "ειρηνευτικές δυνάμεις". Σε αντάλλαγμα, και παράλληλα, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα αποσύρουν τις δυνάμεις που προώθησαν στην ανατολική Ευρώπη και θα τις μεταφέρουν στις μόνιμες βάσεις τους.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επιβάλουν στην Ουκρανία να προτείνει μια συμφωνία. Οι Ουκρανοί θα έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις και οι ίδιοι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν το αποτέλεσμα των συνομιλιών. Οι εκκλήσεις τους για τερματισμό των εχθροπραξιών δείχνουν ότι ίσως είναι πρόθυμοι να προχωρήσουν σε μια τέτοια συμφωνία. (...)
Ο "πουτινισμός" θα τελειώσει. Υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια απέναντι στο καθεστώς του Κρεμλίνου και, μακροπρόθεσμα, δεν θα μπορέσει να ασκεί επεκτατική/επιθετική εξωτερική πολιτική. Ο Πούτιν θα καταρρεύσει από τις εσωτερικές του αντιφάσεις. Όταν συμβεί αυτό, η Ουκρανία και η Ρωσία θα μπορούν να διαπραγματευτούν μια νέα συμφωνία.
Το πλεονέκτημα της προσέγγισης που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο είναι ότι οι μάχες και ο όλεθρος θα λάμβαναν τέλος εδώ και τώρα. Επιπλέον, οι Ουκρανοί θα είχαν την εγγύηση ενός ανεξάρτητου κράτους και δεν θα κινδύνευαν να βρεθούν υπό ρωσική κατοχή. Πολλοί στη Δύση φαίνονται πρόθυμοι να πάνε την πολεμική σύγκρουση μέχρι τέλους, αλλά οι Ουκρανοί θα επωμιστούν βαρύ τίμημα. Καλύτερα να γίνει μια συμφωνία με τον Πούτιν τώρα.
Πηγή: capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου