Συνέχισα αναζητώντας το «Μουσείο Ιστορίας και Λαογραφίας Συλλόγου Μικρασιατών Ελευσίνας». Ένας από τους πολλούς τοπικούς συλλόγους που πήρε μέρος στα δρώμενα της Πολιτιστικής. Ένα χαμηλό προσφυγικό σπιτάκι του 1920 με ένα γιασεμί στο φράχτη. «Εδώ είναι η ψυχή μας. Το φτιάξαμε μόνοι μας, με τα χέρια μας», μου λέει ο κ. Βαγγέλης, ο οποίος έβαλε πολύ προσωπική εργασία για την αποκατάσταση του κτηρίου. Στα δυο μικρά δωμάτια με τα παλιά έπιπλα, τα κιλίμια, τα μπακίρια και τα σεμεδάκια ξετυλίγεται ένα κομμάτι ιστορίας της ελληνικής προσφυγιάς. «Εμάς σαν Σύλλογο Μικρασιατών, έχοντας και αυτό το μουσείο που έκλεισε 10 χρόνια, μας ωφέλησε η Πολιτιστική Πρωτεύουσα, διότι ήρθε πάρα πολύς κόσμος και είδε το μουσείο μας ... αλλά ωφέλησε και την πόλη. Το μόνο μείον όλης αυτής της ιστορίας είναι ότι ο πολύς κόσμος των κατοίκων, ο πολύς κόσμος της Ελευσίνας, δεν το έζησε, δεν μάθαινε τι γινότανε … Η πλειοψηφία δηλαδή των κατοίκων της Ελευσίνας δεν πήρε μυρωδιά», λέει στην Deutsche Welle, η πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Ελευσίνας Γεωργία Γιαγτζόγλου-Αντωνιάδη.
Στην ερώτηση γιατί συνέβη αυτό, μας απαντά πως η προώθηση των εκδηλώσεων γινόταν μέσω Facebook που πολλοί κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας δεν είχαν πρόσβαση. Ο σύλλογος δεν λάμβανε σχετικά ενημερωτικά μέιλ.
«Μυστήριο 111, Ο Πήλινος Στρατός της Ελευσίνας»
Ανάμεσα στον κόσμο και ο καλλιτεχνικός διευθυντής Μιχαήλ Μαρμαρινός, στον οποίο μεταφέρω τις σκέψεις μου για το γεγονός ότι τελικά όλος αυτός ο κόπος, οι ιδέες, τα πρόζεκτ, η Ελευσίνα ως πολιτιστική πρωτεύουσα, δεν έγιναν τόσο γνωστά όσο θα μπορούσαν. «Συμφωνώ απολύτως μαζί σας», τον ακούω με έκπληξη να απαντά. «Αισθάνομαι ότι συνεχώς συνέβαιναν πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που επικοινωνούντο. Θα σας πω κάτι θεσμικό που κρύβεται πίσω από αυτό. Από τη νομοθεσία της εταιρείας δεν έχουμε δικαίωμα να επικοινωνήσουμε κάτι πριν να συμβασιοποιηθεί ... Λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι για πολλά έργα δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο να το επικοινωνήσουμε εγκαίρως και όσο έπρεπε. Ένα αυτό. Το δεύτερο είναι ότι το μπάτζετ που διέθετε η επικοινωνία ήταν το ένα έκτο, το ένα όγδοον από το μπάτζετ επικοινωνίας που είχαν οι άλλες πολιτιστικές πρωτεύουσες, οι αδερφές πολιτιστικές πρωτεύουσες».
Το μέλλον έχει τις ρίζες του στο παρελθόν
Στο μειωμένο μπάτζετ στην επικοινωνία οφείλεται όπως μας εξηγεί ο κ. Μαρμαρινός το γεγονός ότι δεν είδαμε διαφημιστικά σποτ στα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια, αλλά στα δημόσια.
Η έλλειψη αποτελεσματικής επικοινωνίας δεν ακυρώνει βέβαια την προσπάθεια και τον κόπο που κατέβαλαν όσοι εργάστηκαν και όσοι συμμετείχαν ως καλλιτέχνες. Εκτός αυτού η Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2023 παραδίδει δέκα νέους χώρους που ανακαινίστηκαν, όπως για παράδειγμα το Παλαιό Ελαιουργείο, το οποίο είναι ένα μικρό κόσμημα, αλλά και τον πρόσφατα ανακαινισμένο κινηματογράφο Ελευσίς.
Αν αυτή η κληρονομιά δεν έχει την δύσμοιρη τύχη των Ολυμπιακών Ακινήτων και οι χώροι αξιοποιηθούν από την τοπική κοινωνία και όχι μόνο, τότε θα έχει επιτευχθεί ένας μακρόπνοος στόχος και η Ελευσίνα ίσως γίνει ένας διαρκής πολιτιστικός πόλος έλξης. Όσο για τον αντίκτυπό της και τα επιτεύγματά της σε αριθμούς, θα περιμένουμε να διαβάσουμε με ενδιαφέρον τον ερχόμενο Μάρτιο τα αποτελέσματα της έρευνας που διενεργεί το Πάντειο Πανεπιστήμιο για το αποτύπωμα που άφησε η Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2023.
Πηγή: Deutsche Welle
Δείτε και αυτό:Πηγή: Deutsche Welle
Δεν πήγαμε φυσικά στον αρχαιολογικό της χώρο της Ελευσίνας για να βρούμε κάποια λύση στα ... Ελευσίνια Μυστήρια. Είναι γνωστό ότι αυτά ήταν πάντα απόρρητα. Στα αρχαία εκείνα χρόνια ήταν απαγορευμένο, με ποινή θανάτου μάλιστα, να μιλήσει κανείς για αυτά στους μη μυημένους.
Έτσι λοιπόν εκείνο το όμορφο φθινοπωρινό πρωινό αρκεστήκαμε στην περιπλάνηση στον πολύ σημαντικό αρχαιολογικό χώρο και στη ...φωτογράφηση!
Oλόκληρο το άρθρο...
Έτσι λοιπόν εκείνο το όμορφο φθινοπωρινό πρωινό αρκεστήκαμε στην περιπλάνηση στον πολύ σημαντικό αρχαιολογικό χώρο και στη ...φωτογράφηση!
Oλόκληρο το άρθρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου