Ο Αμερικανός Στίβεν Γουίλκς εξηγεί πώς δημιουργεί εικόνες που αντί να απεικονίζουν μία μόνο στιγμή, έχουν «διάρκεια». Ένα απόσπασμα από δημοσίευμα στο Περιοδικό «Κ» της Καθημερινής:
Ο Γουίλκς, χρησιμοποιώντας διαφορετικούς άξονες, παρουσιάζει το πέρασμα από τη μέρα στη νύχτα και αντίστροφα, ενώνοντας σε μία φωτογραφίες που τραβιούνται σε διαφορετικές στιγμές του εικοσιτετραώρου. Είτε πρόκειται για μια οριζόντια σύνθεση από αριστερά προς τα δεξιά, είτε πρόκειται για κάθετη, από πάνω προς τα κάτω, είτε ακόμη ακόμη δημιουργώντας ένα διαγώνιο Χ. Πώς το κάνει όμως αυτό;
Ως ένας διαφορετικός φωτογράφος δρόμου, επιχειρεί να δημιουργήσει υλικό με τεχνική αρτιότητα και όραμα, για να πετύχει αυτό που επιδιώκει κάθε φωτογράφος: την αναπαραγωγή μιας στιγμής. Ενώ όμως η παραδοσιακή φωτογραφία αφορά ένα κλικ στον χρόνο, που, φιλοσοφικά μιλώντας, δεν μπορεί να επαναληφθεί, εκείνος ονειρεύεται το ακατόρθωτο: μέσα σε μία μόνο φωτογραφία να παρουσιάσει μια συνέχεια· να πει μια ιστορία με αρχή, μέση, και τέλος...
Πέρασε κάποτε 26 ώρες σ’ έναν γερανό έξι μέτρα πάνω από τη γη, σε μια κρυψώνα κροκοδείλων στο Εθνικό Πάρκο Σερονέρα στην Τανζανία. «Αντίκρισα ένα παράδοξο θέαμα. Η παρατεταμένη ξηρασία περιόρισε τις φυσικές λίμνες όπου θα μπορούσαν να ξεδιψάσουν τα άγρια ζώα. Έτσι, σε μια κρυψώνα κροκοδείλων, που είχε νερό, είχαν μαζευτεί δεκάδες, ίσως εκατοντάδες ζώα, ελέφαντες, ιπποπόταμοι, ζέβρες, σουρικάτες, αντιλόπες… ανταγωνιστικά είδη, τα οποία όμως, όσο έπιναν νερό, δεν ενοχλούσαν το ένα το άλλο. Μόλις χόρτασαν, το κυνήγι άρχισε και μαζί του κι η μάχη της επιβίωσης»...
Το βιβλίο Day to Night του Στίβεν Γουίλκς κυκλοφορεί στα αγγλικά από τις εκδόσεις Taschen και κοστίζει 60 €.
Διαβάστε το ολόκληρο το δημοσίευμα στο:
O φωτογράφος που κατάφερε να κερδίσει τον χρόνο | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)
Νεοϋορκέζοι απολαμβάνουν το χιονισμένο Σέντραλ Παρκ ενώ οι ώρες κυλούν
Υπάρχει μια διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα και κοπιαστική, την οποία ακολουθεί πιστά: για να απαθανατίσει το πέρασμα από τη μέρα στη νύχτα, ο Γουίλκς στήνει σε μια υπερυψωμένη πλατφόρμα ή σε έναν γερανό περίπου έξι μέτρα πάνω από τη γη μια φωτογραφική μηχανή, η οποία δεν κινείται καθόλου για τις επόμενες 24 ή και παραπάνω ώρες. «Κλεισμένος σε αυτόν τον γερανό ακόμα και για 36 ώρες, βλέπω τη φύση και ακούω τους ήχους της μέσα από έναν σκοτεινό θάλαμο», λέει. Όσο βρίσκεται εκεί, θα τραβήξει κάπου ανάμεσα σε 1.500 και 5.000 φωτογραφίες της σκηνής που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του. «Δεν υπάρχει τίποτα αυτοματοποιημένο σ’ αυτό που κάνω. Όντως κάθομαι εκεί με μια πελώρια κάμερα, που δίνει φωτογραφίες σε εξαιρετικά υψηλή ανάλυση, ώστε να τραβήξω χιλιάδες φωτογραφίες», εξηγεί. Στη συνέχεια πηγαίνει στο στούντιό του και περνά από εβδομάδες μέχρι μήνες, κατά τους οποίους κάνει ένα ψηφιακό κολάζ όλων αυτών των φωτογραφιών...
Στο Εθνικό Πάρκο Σερονέρα της Τανζανίας η μέρα συνυπάρχει με τη νύχτα, με τη χαρακτηριστική τεχνική του Γουίλκς.
Πέρασε κάποτε 26 ώρες σ’ έναν γερανό έξι μέτρα πάνω από τη γη, σε μια κρυψώνα κροκοδείλων στο Εθνικό Πάρκο Σερονέρα στην Τανζανία. «Αντίκρισα ένα παράδοξο θέαμα. Η παρατεταμένη ξηρασία περιόρισε τις φυσικές λίμνες όπου θα μπορούσαν να ξεδιψάσουν τα άγρια ζώα. Έτσι, σε μια κρυψώνα κροκοδείλων, που είχε νερό, είχαν μαζευτεί δεκάδες, ίσως εκατοντάδες ζώα, ελέφαντες, ιπποπόταμοι, ζέβρες, σουρικάτες, αντιλόπες… ανταγωνιστικά είδη, τα οποία όμως, όσο έπιναν νερό, δεν ενοχλούσαν το ένα το άλλο. Μόλις χόρτασαν, το κυνήγι άρχισε και μαζί του κι η μάχη της επιβίωσης»...
Το βιβλίο Day to Night του Στίβεν Γουίλκς κυκλοφορεί στα αγγλικά από τις εκδόσεις Taschen και κοστίζει 60 €.
Διαβάστε το ολόκληρο το δημοσίευμα στο:
O φωτογράφος που κατάφερε να κερδίσει τον χρόνο | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου