Πού το πάει ο Σαμαράς;

Ο πρώην Πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος βγαίνει μπροστά και κατά του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και καταγγέλλει την λύση της αποχής, είχε επιλέξει ακριβώς αυτό για το σύμφωνο συμβίωσης: απείχε από την ψηφοφορία. Αναπόφευκτα η τωρινή στάση του αποκτά άρωμα τακτικισμού. Από ένα άρθρο του Αλέκου Παπαναστασίου στο Protagon.gr:

«Εγώ ξέρω ότι επί χρόνια όλοι οι πολιτικοί λέμε στον ελληνικό λαό ότι πρέπει να μην απέχει από τις εκλογές και να ψηφίζει για το καλό της Δημοκρατίας. Θα λέμε, λοιπόν, στον ελληνικό λαό να ψηφίζει και να μην απέχει, και λέμε ταυτόχρονα στους βουλευτές και τους υπουργούς να απέχουν;». 

Με αυτή τη δήλωση —και με μια χαρακτηριστική γκριμάτσα (φωτο επάνω αριστερά)— ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σχολίασε καυστικά την αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ο οποίος πρότεινε (για όταν έρθει στη Βουλή το ζήτημα) πως «η αποχή είναι μια αξιοπρεπής στάση που μπορεί κάποιος να εκφράσει τη διαφωνία του, δηλαδή να μην υπερψηφίσει, χωρίς να δημιουργήσει και πρόβλημα στην κυβερνητική πλειοψηφία».

Αλλά δεν ήταν μόνο το σχόλιο περί αποχής...  Είχε προηγηθεί η διαφοροποίηση και η (on camera και τότε) δήλωσή του για την τροπολογία που προέβλεπε άδεια διαμονής για εργασία σε πολίτες τρίτων χωρών. Τότε, το «πρόβλημα» ήταν οι μετανάστες που ήδη ζουν στην Ελλάδα και δουλεύουν μαύρα. Ο κ. Σαμαράς καταψήφισε (19/12) την τροπολογία χωρίς ωστόσο να δημιουργηθεί ευρύτερο θέμα στην κυβερνητική πλειοψηφία. Ούτε φυσικά υποχώρησε ο κ. Μητσοτάκης όπως διέδιδαν διάφοροι σχολιαστές ότι θα αναγκαζόταν να κάνει.

Ίσως να μας βοηθάει να προσεγγίσουμε το γιατί συμβαίνει αυτό που συμβαίνει, αυτό που θυμήθηκαν κάποιοι για τη στάση του κ. Σαμαρά το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης. Τότε λοιπόν, ο κ. Σαμαράς ο οποίος είχε πάψει να είναι πρόεδρος της ΝΔ, είχε επιλέξει την στάση της αποχής, όπως άλλωστε και αρκετοί άλλοι, από τον Δημήτρη Σταμάτη και τον Κώστα Καραγκούνη, μέχρι τον Κώστα Τσιάρα και τον Κώστα Γκιουλέκα. 

Επομένως η αποχή δεν είναι ακριβώς και κάτι το απαράδεκτο στην πολιτική κοσμοαντίληψη του κ. Σαμαρά. Αντιθέτως ενισχύει τις υποψίες όσων θεωρούν πως η στάση του κ. Σαμαρά δεν αφορά τόσο την προστασία του έθνους (και την ανησυχία του για την γενίκευση της αποχής και της απάθειας των πολιτών για την πολιτική) αλλά πολύ απλά έναν ακόμη τακτικισμό. 

Πηγή: Protagon.gr