Τα μεγάλα προβλήματα της αγροτικής οικονομίας

Τριάντα χρόνια αγροτικών κινητοποιήσεων, το βασικό αίτημα παραμένει ένα, απλώς αλλάζει φορεσιά κάθε χρόνο: Δώστε μας περισσότερα χρήματα: Καλύτερες τιμές, αυξημένες επιδοτήσεις, μεγαλύτερη επιστροφή πετρελαίου, περισσότερες αποζημιώσεις, διαγράψτε τα χρέη. Μήπως τελικά μια μεγάλη παραγωγική ομάδα έχει εθιστεί στο να ζητάει αυτά που δικαιούται αντί να τα κερδίζει; Η ελληνική αγροτική οικονομία έχει χρόνια συσσωρευμένα προβλήματα, αγκυλώσεις και «βαρίδια», που δεν την αφήνουν να πάει μπροστά προς όφελος κυρίως των ανθρώπων που τη στηρίζουν, των παραγωγών. Τα τελευταία χρόνια, έχουν προστεθεί και νέες προκλήσεις, όπως η κλιματική κρίση και οι απαιτήσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) για το περιβάλλον, που ο αγροτικός τομέας καλείται χωρίς πραγματική στήριξη και βοήθεια να ενσωματώσει. Δυστυχώς, το αφορολόγητο πετρέλαιο δεν αρκεί.

Οι αγρότες πληρώνονται λίγα, ελάχιστα για τα προϊόντα που παράγουν ενώ την ίδια στιγμή, οι αστοί καταναλωτές πληρώνουν τα τριπλάσια για το ίδιο προϊόν. Τα έξοδα διαλογής, μεταφοράς, αποθήκευσης, η συσκευασία, το κέρδος των δικτύων διανομής και πώλησης προστίθενται στην τιμή παραγωγού κατά βούληση όλων των ενδιάμεσων μέχρι το ράφι. Και επειδή οι καταναλωτές προτιμούν τα ελληνικά προϊόντα, πολλά εισαγόμενα θα γίνουν στην πορεία ελληνικά, εις βάρος των Ελλήνων παραγωγών. Φυσικά, οι αυστηροί έλεγχοι –που δεν γίνονται– θα βοηθούσαν, αλλά οι αγρότες θα μπορούσαν να προστατέψουν καλύτερα τα προϊόντα τους εάν είχαν πραγματικά δυνατούς συνεταιρισμούς για να διαχειριστούν απευθείας μεγαλύτερους όγκους παραγωγής.

Αν υπήρχαν αρδευτικά δίκτυα, αν οργανωμένες ομάδες αγόραζαν τα αγροεφόδια, αν χρησιμοποιούνταν περισσότερο η τεχνολογία, αν υπήρχαν ελληνικές ποικιλίες, το κόστος παραγωγής θα μειωνόταν κατά πολύ, οπότε και θα αυξανόταν το περιθώριο κέρδους. Μια πρόχειρη εκτίμηση επιστημόνων από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο θεωρεί πως το 25% των λιπασμάτων που πέφτουν στο χωράφι δεν χρειάζεται, είναι κατά το κοινώς λεγόμενο πεταμένα λεφτά. Ομως δεν υπάρχουν ειδικευμένοι άνθρωποι να σταθούν δίπλα στους αγρότες και να τους συμβουλέψουν, εκτός ίσως από ιδιώτες γεωπόνους, που προωθούν συχνά συγκεκριμένα προϊόντα.

Η αγροτική παραγωγή της χώρας έχει προοπτικές, αλλά χρειάζεται να εγκαταλείψουν το μοντέλο παροχές – επιδόματα as usual όχι μόνον οι ίδιοι οι παραγωγοί αλλά κυρίως οι πολιτικοί. Γιατί τα τρακτέρ θα φύγουν, αλλά τα προβλήματα θα συνεχίσουν να υφίστανται. (...)

Πηγή: Απόσπασμα από δημοσίευμα στην kathimerini.gr.

Διαβάστε το ολόκληρο στο:
Τα μεγάλα «βαρίδια» της αγροτικής οικονομίας | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)