ΝΔ: Το σύνδρομο του αόρατου αντιπάλου

Τι είναι προτιμότερο; Να έχεις να αντιμετωπίσεις κατά μέτωπον έναν τακτικό στρατό; Ή να πρέπει να αμυνθείς απέναντι σε μικρές, αντάρτικες ομάδες που επιτίθενται από παντού; Η μάχη των ευρωεκλογών για τη Ν.Δ. θυμίζει περισσότερο ανταρτοπόλεμο. Πρόκειται στην πραγματικότητα για πολλές μάχες που θα πρέπει να δώσει χωριστά το κυβερνών κόμμα με καθέναν από τους «μικρούς» επίδοξους εκφραστές της δυσαρέσκειας.

Σε αναπροσαρμογές της προεκλογικής στρατηγικής της ενόψει της αναμέτρησης του Ιουνίου, θέτοντας πολλά κόμματα ταυτόχρονα στο «μικροσκόπιο», οδηγείται η Ν.Δ., καθώς βρίσκεται αντιμέτωπη με το «σύνδρομο του μη ορατού αντιπάλου». Το 2019 και το 2023, παρά τις άνετες επικρατήσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, η χώρα βρισκόταν στον αστερισμό ενός έστω ατελούς δικομματισμού, με τη Ν.Δ. να έχει ως βασικό πολιτικό αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα. Πλέον η εικόνα δεν είναι ίδια: Τέσσερα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση, κινούνται σε ποσοστά λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το 10%. 

Το πλεονέκτημα για τη Ν.Δ. είναι πως, καθώς δεν υπάρχει ένας βασικός «υποδοχέας» της όποιας κυβερνητικής φθοράς, η πολιτική ηγεμονία του πρωθυπουργού δεν αμφισβητείται. Στον αντίποδα, η Ν.Δ. κινδυνεύει στην κάλπη του Ιουνίου να χάσει «λίγο προς πολλούς», δεχόμενη πλήγμα στην εικόνα της. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχουν ανοίξει μέτωπα μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και σχεδόν όλων ανεξαιρέτως των άλλων παικτών της πολιτικής σκηνής: 

Ο πρωθυπουργός, κατά τη συζήτηση στη Βουλή για τα μη κρατικά ΑΕΙ, συγκρούστηκε με τον Ν. Ανδρουλάκη. Με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν επί μέρες σε εξέλιξη η αντιπαράθεση για τα αστακοκάραβα του Στ. Κασσελάκη. Σε σχέση με το ΚΚΕ, επίσης εκδηλώθηκε σύγκρουση με αφορμή την –ατυχή– αναφορά του Δημ. Κουτσούμπα περί «sugar daddies», ενώ ο Κυρ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για αναχρονιστικό κόμμα που δεν θα βρίσκεται εφεξής στο απυρόβλητο. Τέλος, με την επισήμανση για πολιτικούς που χτίζουν καριέρες πάνω σε ψεύδη με όχημα την τραγωδία των Τεμπών και την αποστροφή πως «ο ψευτοπατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του απατεώνα», εκτιμάται πως ο πρωθυπουργός «φωτογράφισε» τα κόμματα στα δεξιά της Ν.Δ. και πρωτίστως τον Κυρ. Βελόπουλο. 

Σε κρυφό πρόβλημα για την κυβέρνηση εξελίσσεται και η "Νίκη", αφού «το κόμμα αυτό δύσκολα ανιχνεύεται στις μετρήσεις», καθώς το κοινό του είναι εξ ορισμού αντισυστημικό και εσωστρεφές και δεν εκδηλώνεται. Η ύπαρξη της "Πλεύσης Ελευθερίας" με καθαρά εκλογικά κριτήρια «βολεύει» την κυβέρνηση, καθώς ό,τι παίρνει η πρώην πρόεδρος της Βουλής είναι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι ανάλογο φαίνεται να συμβαίνει και με το νέο κόμμα "Δημοκράτες" του Ανδρέα Λοβέρδου, καθώς το πρώιμο 2% που αποσπά φαίνεται να προέρχεται κυρίως από το στάσιμο ΠΑΣΟΚ.

Πάντως, παρότι η Ν.Δ. στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές θα επενδύσει πρωτίστως στη λεγόμενη «θετική ατζέντα», ο Κυρ. Μητσοτάκης πολιτικοποίησε ήδη την αναμέτρηση, συνδέοντας τα αποτελέσματα της κάλπης με τη διατήρηση της υφιστάμενης πολιτικής σταθερότητας. Αυτό που δεν θα συμβεί είναι να τεθεί συγκεκριμένος πήχυς τον οποίο θα πρέπει να υπερβεί το κυβερνών κόμμα: στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές η Ν.Δ. έθεσε ως στόχο το «13 στις 13» για τις περιφέρειες της χώρας και αυτό της κόστισε πολλαπλώς στον δεύτερο γύρο.

Πηγή: kathimerini.gr. Από τα εξής δυο δημοσιεύματα:

Ν.Δ.: Το σύνδρομο του αόρατου αντιπάλου
Μητσοτάκης εναντίον όλων στις ευρωεκλογές