Μετά την επείγουσα ανάγκη για βελτίωση της δημόσιας ψυχικής υγείας που προέκυψε στον απόηχο της πανδημίας Covid-19, οι επιστήμονες αποφάσισαν να διεξάγουν τη συγκεκριμένη έρευνα για να διαπιστώσουν τον αντίκτυπο των τεχνών στην ευημερία των ατόμων χωρίς κάποια διαγνωσμένη ασθένεια.
Ανέλυσαν ένα δείγμα 7.182 συμμετεχόντων σε ετήσια έρευνα που διεξάγει το υπουργείο Πολιτισμού, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Αθλητισμού του Ηνωμένου Βασιλείου με στόχο να αξιολογήσει τη συμμετοχή του κοινού σε πολιτιστικές, ψηφιακές και αθλητικές δραστηριότητες. Στη συνέχεια προσάρμοσαν τα αποτελέσματα με βάση τις κοινωνικοδημογραφικές μεταβλητές που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν την ευημερία, μεταξύ των οποίων το φύλο, την ηλικιακή ομάδα, την υγεία και την κατάσταση απασχόλησης.
Όλοι οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν την αίσθηση της ευτυχίας, του άγχους και της ικανοποίησης από τη ζωή και να απαντήσουν στο ερώτημα αν η ζωή αξίζει τον κόπο. Ρωτήθηκαν επίσης, πόσο συχνά ένιωθαν μοναξιά. Το 37,4% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι είχαν λάβει μέρος σε τουλάχιστον μια χειροτεχνική δραστηριότητα τούς τελευταίους δώδεκα μήνες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η καλλιέργεια της δημιουργικής μας πλευράς θα μπορούσε να προσφέρει σημαντική ώθηση στην ευεξία. Όπως προέκυψε από την έρευνα, τα άτομα που συμμετείχαν σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες και χειροτεχνίες ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ευτυχίας και ικανοποίησης από τη ζωή, καθώς και μια ισχυρότερη αίσθηση ότι η ζωή αξίζει τον κόπο. Η ενίσχυση της αίσθησης ότι η ζωή αξίζει τον κόπο ήταν εξίσου σημαντική με την ενίσχυση που προκύπτει από την εργασιακή απασχόληση. Αντίθετα, η ενασχόληση με τις τέχνες δεν άλλαξε τα επίπεδα μοναξιάς και αυτό μπορεί να οφείλεται, σύμφωνα με τους ερευνητές, στο γεγονός ότι ορισμένες χειροτεχνικές δραστηριότητες μπορεί να είναι μοναχικές.
«Η ενασχόληση με αυτές τις δραστηριότητες συνδέεται με μεγαλύτερη αίσθηση ότι η ζωή αξίζει τον κόπο, αυξημένη ικανοποίηση από τη ζωή και ευτυχία», σημειώνει η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Έλεν Κέγιες, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin στην Μεγάλη Βρετανία.
«Ο αντίκτυπος της χειροτεχνίας ήταν μεγαλύτερος από τον αντίκτυπο της εργασιακής απασχόλησης. Η χειροτεχνία όχι μόνο μας δίνει μια αίσθηση επιτυχίας, αλλά είναι επίσης μια ουσιαστική οδός αυτοέκφρασης. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα με την απασχόληση», προσθέτει η ίδια.
Επειδή οι τέχνες και η χειροτεχνία είναι σχετικά προσιτές και προσβάσιμες στο ευρύ κοινό, η προώθηση της πρόσβασης του κοινού σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες θα μπορούσε να δώσει σημαντική ώθηση στη δημόσια ψυχική υγεία. «Οι κυβερνήσεις και οι εθνικές υπηρεσίες υγείας θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο χρηματοδότησης και προώθησης καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων ή ακόμα και συνταγογράφησης αυτών των δραστηριοτήτων για πληθυσμούς που διατρέχουν κίνδυνο, στο πλαίσιο μιας προσέγγισης προώθησης και πρόληψης όσον αφορά την ευημερία και την ψυχική υγεία», παρατηρεί η κ. Κέγιες.
Πάντως, οι ερευνητές σημειώνουν ότι πρόκειται για μια μελέτη συσχέτισης και θα χρειαστούν περισσότερες έρευνες για να επιβεβαιωθεί η αιτιώδης συνάφεια.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:
https://www.frontiersin.org/journals/public-health/articles/10.3389/fpubh.2024.1417997/full
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου