Πρόκειται για φωτογραφίες που τράβηξε στο βυθό ο ερευνητής Κώστας Θωκταρίδης και η ομάδα του, στις αρχές Σεπτεμβρίου.
Το ναυάγιο
Ο «Αδρίας» με πλοίαρχο το Γεράσιμο Φωκά, πλήρωμα 78 ανδρών καθώς και 538 επιβάτες, οι οποίοι είχαν επιβιβαστεί από το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο και τα Χανιά (Σούδα) της Κρήτης, είχε τελικό προορισμό τον Πειραιά.
Στις 04:15 ξημερώματα της 6ης Οκτωβρίου του 1951 και ενώ έπνεε βορειοανατολικός άνεμος με διαστήματα βροχής, ακούστηκε ένας μεγάλος θόρυβος και ακολούθησε ένα ισχυρό τράνταγμα. Οι περισσότεροι επιβάτες πετάχτηκαν έντρομοι από τον ύπνο τους. Ο Αδρίας προσέκρουσε στη Φαλκονέρα με ταχύτητα που πλησίαζε τους 13 κόμβους.
Ο καπετάνιος του πλοίου βρισκόταν στην καμπίνα του. Βάρδια στη γέφυρα είχε ο ύπαρχος. Η πρόσκρουση ήταν αποτέλεσμα της παρεκκλίσεως της πορείας του υποβοηθουμένη από τους βορειοανατολικούς ανέμους που επικρατούσαν στη περιοχή. Ο ύπαρχος μόλις προσάραξε το πλοίο έκανε αμέσως κράτει τις μηχανές και στη συνέχεια, ανάποδα.
Με την κίνηση αυτή, το πλοίο αποσπάστηκε από την βραχώδη ακτή αλλά ευτυχώς τη στιγμή εκείνη, μετέβη στη γέφυρα ο πλοίαρχος, ο οποίος έδωσε εντολή να κάνουν και τις δύο μηχανές πρόσω και το πλοίο επαναπροσάραξε στα βράχια της Φαλκονέρας. Στη συνέχεια πόντισε και τις δυο άγκυρες και με κατάλληλες κινήσεις έφερε το βαπόρι κοντά στα βράχια της Φαλκονέρας.
H ενέργεια αυτή του πλοιάρχου υπήρξε σωτήρια για τη ζωή των επιβαινόντων, αφού το πλοίο πλησίασε πολύ κοντά στην βραχώδη ακτή και δεν είχε πλέον τον άμεσο κίνδυνο της βύθισης. Το πλοίο εξακολουθούσε να είναι φωτιζόμενο και οι επιβάτες συγκεντρώθηκαν προς την αριστερή πλευρά. Στη συνέχεια ο πλοίαρχος διέταξε τον ραδιοτηλεγραφητή να στείλει σήμα κινδύνου, το οποίο εξέπεμψε ο Αδριάς με τη μέθοδο μορσικής τηλεγραφίας...
Ο ασύρματος του Αδρία έπαψε να λειτουργεί στις 07:30 το πρωί όταν εξέπεμψε το ακόλουθο δραματικό ραδιοτηλεγράφημα: «Έχομεν προσαράξει δεξιά Φαλκονέρας. Έχομεν κλίσιν προς τα δεξιά και διαρκώς βυθιζόμεθα» και το πλοίο εγκαταλείφθηκε.
Στον τόπο της προσάραξης κατέφθασαν και τα επιβατηγά ατμόπλοια Ιωνία και Αιγαίο, το μότορσιπ Γεώργιος και το αρματαγωγό του Π. N. Αξιός.
Όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα επιβιβάστηκαν στα πλοία που έσπευσαν για βοήθεια, εκτός της επιβάτιδας Eυθαλίας Kαρύδα, η οποία βρέθηκε στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να πνιγεί...
Όταν άρχισε να ξημερώνει, ο πλοίαρχος διέταξε την καθέλκυση των λέμβων και την αποβίβαση των επιβατών σε απόκρημνο σημείο του νησιού, με την καθοδήγηση των μελών του πληρώματος.
Ως προς τα αίτια της προσάραξης σύμφωνα με το πόρισμα 58/1952 του Ανώτατου Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων, η προσάραξη του Αδρία επήλθε από εκπεσμό αριστερά της πορείας λόγω της καιρικής κατάστασης ή και τυχόν εσφαλμένων πορειών που τηρήθηκαν από το Aκρωτήριο Mαλέχα της Σούδας μέχρι τη Φαλκονέρα. Η επιτροπή απάλλαξε από τυχόν ευθύνες τον πλοίαρχο και επέρριψε ευθύνες στον ύπαρχο και τον ανθυποπλοίαρχο που ήταν στη γέφυρα την στιγμή της προσάραξης.
Το πλοίο προσάραξε στη Φαλκονέρα, πάνω σε δύο διαφορετικές ξέρες και υπέστη ρήγμα 12 μέτρων. Έγινε προσπάθεια αποκατάστασης του ρήγματος από συνεργείο δυτών της εποχής... Τελικά, η στεγανοποίηση ολοκληρώθηκε με επιτυχία ενώ έγινε και απάντληση υδάτων. Στη συνέχεια ο καιρός άλλαξε σε ισχυρό νοτιοανατολικό και τα συνεργεία ανέλκυσης με τα ρυμουλκά αναχώρησαν για τη Μήλο. Όταν μετά από τρεις ημέρες επέστρεψαν στη Φαλκονέρα, το πλοίο δεν υπήρχε πλέον, καθώς είχε βυθιστεί. Ο Αδρίας ήταν ασφαλισμένος και θεωρήθηκε ολική απώλεια.
Τα ναυάγια της Φαλκονέρας
Στη Φαλκονέρα δεν υπάρχει άλλο ναυάγιο εκτός από αυτό του Αδρία. Όμως η Φαλκονέρα συνδέεται ιστορικά με άλλες δυο περιπτώσεις ναυαγίων.
Το Αρετή που είχε αποπλεύσει από τον Πειραιά με πλήρωμα 16 ανδρών και 6 επιβάτες και προορισμό την Kρήτη, ανατράπηκε το βράδυ της 6ης Φεβρουαρίου 1949 ευρισκόμενο βόρεια της Φαλκονέρας, με αποτέλεσμα να χαθούν 21 άτομα. Διασώθηκε μόνο ο ναύκληρος του Αρετή Δημήτρης Γιαπιτζόγλου. Η ιστορία του Δημήτρη Γιαπιτζόγλου είναι συγκλονιστική καθώς παρέμεινε 8 ημερόνυχτα επί της Φαλκονέρας και τελικά τον εντόπισε ένα αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας που με τη σειρά του ειδοποίησε τις αρχές και στη συνέχεια το ατμόπλοιο Αδρίας έφτασε την επόμενη ημέρα και τον διέσωσε. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι τρία χρόνια αργότερα στο ίδιο σημείο που παρέλαβε τον ναυαγό, βυθίστηκε ο Αδρίας.
Τον Δεκέμβριο του 1966 το οχηματαγωγό Ηράκλεκον θα βυθιστεί βορειοδυτικά της Αντιμήλου σε μεγάλο βάθος αλλά λανθασμένα για τα επόμενα χρόνια, θα επικρατήσει η άποψη ότι βυθίστηκε κοντά στη Φαλκονέρα. Το ναυάγιο του Ηράκλειον θα έπρεπε να ονομάζεται από γεωγραφικής θέσης το ναυάγιο της Αντιμήλου και όχι της Φαλκονέρας.
Επίσης, κατά την διάρκεια της Κατοχής κατέπεσε βόρεια της Φαλκονέρας ένα μεταγωγικό αεροσκάφος που δεν έχει βρεθεί ακόμα.
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, naftemporiki.gr
Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΑΡΧΕΙΟ ΚΩΣΤΑ ΘΩΚΤΑΡΙΔΗ
Το ναυάγιο του ατμόπλοιου Αδρίας βρίσκεται κοντά στον κάβο που ονομάζεται Παναγία των ρευμάτων της Φαλκονέρας. «Η συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή έχει έντονα υποβρύχια ρεύματα και το ναυάγιο βρίσκεται σε βάθος -24,5 μ. με την εντυπωσιακή πλώρη ανεστραμμένη. Διακρίνονται οι ρηγματώσεις που έγιναν τον Οκτώβριο του 1951. Ξεχωρίζουν ακόμα, τα όκια αλλά και τα φινιστρίνια του από τις καμπίνες του πλοίου. Τα διαμερίσματα στο πρωραίο τμήμα του πλοίου ήταν από τα πρώτα που κατακλύστηκαν με νερό. Το υπόλοιπο τμήμα του πλοίου έχει διαλυθεί από την σταδιακή ανέλκυση που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια με στόχο την πώληση των μετάλλων που είχαν σημαντική αξία. Η υποβρύχια ορατότητα είναι εξαιρετική, ενώ στο ναυάγιο υπάρχει πλούσια θαλάσσια ζωή» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θωκταρίδης ξετυλίγοντας την ιστορία του συγκεκριμένου ναυαγίου, την οποία ερευνά για χρόνια.
Ο «Αδρίας» με πλοίαρχο το Γεράσιμο Φωκά, πλήρωμα 78 ανδρών καθώς και 538 επιβάτες, οι οποίοι είχαν επιβιβαστεί από το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο και τα Χανιά (Σούδα) της Κρήτης, είχε τελικό προορισμό τον Πειραιά.
Στις 04:15 ξημερώματα της 6ης Οκτωβρίου του 1951 και ενώ έπνεε βορειοανατολικός άνεμος με διαστήματα βροχής, ακούστηκε ένας μεγάλος θόρυβος και ακολούθησε ένα ισχυρό τράνταγμα. Οι περισσότεροι επιβάτες πετάχτηκαν έντρομοι από τον ύπνο τους. Ο Αδρίας προσέκρουσε στη Φαλκονέρα με ταχύτητα που πλησίαζε τους 13 κόμβους.
Ο καπετάνιος του πλοίου βρισκόταν στην καμπίνα του. Βάρδια στη γέφυρα είχε ο ύπαρχος. Η πρόσκρουση ήταν αποτέλεσμα της παρεκκλίσεως της πορείας του υποβοηθουμένη από τους βορειοανατολικούς ανέμους που επικρατούσαν στη περιοχή. Ο ύπαρχος μόλις προσάραξε το πλοίο έκανε αμέσως κράτει τις μηχανές και στη συνέχεια, ανάποδα.
Με την κίνηση αυτή, το πλοίο αποσπάστηκε από την βραχώδη ακτή αλλά ευτυχώς τη στιγμή εκείνη, μετέβη στη γέφυρα ο πλοίαρχος, ο οποίος έδωσε εντολή να κάνουν και τις δύο μηχανές πρόσω και το πλοίο επαναπροσάραξε στα βράχια της Φαλκονέρας. Στη συνέχεια πόντισε και τις δυο άγκυρες και με κατάλληλες κινήσεις έφερε το βαπόρι κοντά στα βράχια της Φαλκονέρας.
H ενέργεια αυτή του πλοιάρχου υπήρξε σωτήρια για τη ζωή των επιβαινόντων, αφού το πλοίο πλησίασε πολύ κοντά στην βραχώδη ακτή και δεν είχε πλέον τον άμεσο κίνδυνο της βύθισης. Το πλοίο εξακολουθούσε να είναι φωτιζόμενο και οι επιβάτες συγκεντρώθηκαν προς την αριστερή πλευρά. Στη συνέχεια ο πλοίαρχος διέταξε τον ραδιοτηλεγραφητή να στείλει σήμα κινδύνου, το οποίο εξέπεμψε ο Αδριάς με τη μέθοδο μορσικής τηλεγραφίας...
Στον τόπο της προσάραξης κατέφθασαν και τα επιβατηγά ατμόπλοια Ιωνία και Αιγαίο, το μότορσιπ Γεώργιος και το αρματαγωγό του Π. N. Αξιός.
Όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα επιβιβάστηκαν στα πλοία που έσπευσαν για βοήθεια, εκτός της επιβάτιδας Eυθαλίας Kαρύδα, η οποία βρέθηκε στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να πνιγεί...
Όταν άρχισε να ξημερώνει, ο πλοίαρχος διέταξε την καθέλκυση των λέμβων και την αποβίβαση των επιβατών σε απόκρημνο σημείο του νησιού, με την καθοδήγηση των μελών του πληρώματος.
Ως προς τα αίτια της προσάραξης σύμφωνα με το πόρισμα 58/1952 του Ανώτατου Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων, η προσάραξη του Αδρία επήλθε από εκπεσμό αριστερά της πορείας λόγω της καιρικής κατάστασης ή και τυχόν εσφαλμένων πορειών που τηρήθηκαν από το Aκρωτήριο Mαλέχα της Σούδας μέχρι τη Φαλκονέρα. Η επιτροπή απάλλαξε από τυχόν ευθύνες τον πλοίαρχο και επέρριψε ευθύνες στον ύπαρχο και τον ανθυποπλοίαρχο που ήταν στη γέφυρα την στιγμή της προσάραξης.
Το πλοίο προσάραξε στη Φαλκονέρα, πάνω σε δύο διαφορετικές ξέρες και υπέστη ρήγμα 12 μέτρων. Έγινε προσπάθεια αποκατάστασης του ρήγματος από συνεργείο δυτών της εποχής... Τελικά, η στεγανοποίηση ολοκληρώθηκε με επιτυχία ενώ έγινε και απάντληση υδάτων. Στη συνέχεια ο καιρός άλλαξε σε ισχυρό νοτιοανατολικό και τα συνεργεία ανέλκυσης με τα ρυμουλκά αναχώρησαν για τη Μήλο. Όταν μετά από τρεις ημέρες επέστρεψαν στη Φαλκονέρα, το πλοίο δεν υπήρχε πλέον, καθώς είχε βυθιστεί. Ο Αδρίας ήταν ασφαλισμένος και θεωρήθηκε ολική απώλεια.
Τα ναυάγια της Φαλκονέρας
Στη Φαλκονέρα δεν υπάρχει άλλο ναυάγιο εκτός από αυτό του Αδρία. Όμως η Φαλκονέρα συνδέεται ιστορικά με άλλες δυο περιπτώσεις ναυαγίων.
Το Αρετή που είχε αποπλεύσει από τον Πειραιά με πλήρωμα 16 ανδρών και 6 επιβάτες και προορισμό την Kρήτη, ανατράπηκε το βράδυ της 6ης Φεβρουαρίου 1949 ευρισκόμενο βόρεια της Φαλκονέρας, με αποτέλεσμα να χαθούν 21 άτομα. Διασώθηκε μόνο ο ναύκληρος του Αρετή Δημήτρης Γιαπιτζόγλου. Η ιστορία του Δημήτρη Γιαπιτζόγλου είναι συγκλονιστική καθώς παρέμεινε 8 ημερόνυχτα επί της Φαλκονέρας και τελικά τον εντόπισε ένα αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας που με τη σειρά του ειδοποίησε τις αρχές και στη συνέχεια το ατμόπλοιο Αδρίας έφτασε την επόμενη ημέρα και τον διέσωσε. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι τρία χρόνια αργότερα στο ίδιο σημείο που παρέλαβε τον ναυαγό, βυθίστηκε ο Αδρίας.
Τον Δεκέμβριο του 1966 το οχηματαγωγό Ηράκλεκον θα βυθιστεί βορειοδυτικά της Αντιμήλου σε μεγάλο βάθος αλλά λανθασμένα για τα επόμενα χρόνια, θα επικρατήσει η άποψη ότι βυθίστηκε κοντά στη Φαλκονέρα. Το ναυάγιο του Ηράκλειον θα έπρεπε να ονομάζεται από γεωγραφικής θέσης το ναυάγιο της Αντιμήλου και όχι της Φαλκονέρας.
Επίσης, κατά την διάρκεια της Κατοχής κατέπεσε βόρεια της Φαλκονέρας ένα μεταγωγικό αεροσκάφος που δεν έχει βρεθεί ακόμα.
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, naftemporiki.gr
Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΑΡΧΕΙΟ ΚΩΣΤΑ ΘΩΚΤΑΡΙΔΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου