.jpg)
Ξεκινώντας τη συζήτηση και σαν τίτλο εργασίας ο κ. Φιλιππόπουλος έθεσε το ερώτημα της επόμενης ημέρας μετά την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. Όπως επισήμανε, μετά την εκλογή Τραμπ και όλες τις επιπτώσεις, οικονομικές γεωπολιτικές, κοινωνικές, που φέρει η εκλογή του σε ολόκληρο τον πλανήτη, ποια είναι η επόμενη μέρα, η νέα τάξη πραγμάτων, στις σχέσεις ΗΠΑ και Ε.Ε. και ποια είναι η αντίδραση της Ευρώπης στο φαινόμενο Τραμπ;
Τώρα στις ΗΠΑ γίνεται ένα ξεκαθάρισμα εδάφους με κύριο στόχο την Κίνα, ανέφερε από την πλευρά του ο κ. Ράμφος. Γιατί η Κίνα συστηματικά μπορεί να είναι ο βασικός παράγοντας στασιμότητας στη Γη, ανέφερε. Όπως εξήγησε, η Κίνα έχει μεγάλη παράδοση στην ακινησία, ενώ η Αμερική έχει μικρή παράδοση γενικά, αλλά μεγάλη παράδοση στην κινητικότητα. Μένει να δούμε λοιπόν πώς αυτό που ξεκίνησε θα διαμορφωθεί. Δεν είναι τυχαία και τα μπρος πίσω του Αμερικανού προέδρου, εκτίμησε.
Πού πάει η κοινωνία; Ο φιλόσοφος τονίζει τον κίνδυνο της "απόλυτης εργαλειοποίησης του χρόνου. Η ανθρωπότητα κινδυνεύει να χάσει τη συνείδηση της. Το μεγάλο στοίχημα είναι το κατά πόσο θα κρατήσουμε τη συνείδησή μας την ώρα που 'πετάμε στ' άστρα'. Πρέπει να ξέρουμε ότι η αδυναμία των μηχανών είναι ότι δεν ρωτούν ποτέ τον εαυτό τους. Αν χαθεί το "και τώρα τι έκανε" χάθηκαν όλα. Ακόμη, δεν το συνειδητοποιούν οι πολιτικές ηγεσίες. Να μην γίνει πρότυπο για τη συνείδηση μας η μηχανή".
Επιστρέφοντας στις αλλαγές που φέρνει η εκλογή Τραμπ, ο κ. Φιλιππόπουλος επισήμανε το ενδεχόμενο αυτή η νέα κατάσταση να φέρει μια μεγάλη κρίση στη Δημοκρατία στη Δύση. Όπως ανέφερε, "βλέπουμε φαινόμενα όπως τη μεγάλη άνοδο του αντισυστημισμού, βλέπουμε όμως και ότι η Δημοκρατία μπορεί σταδιακά να μετατραπεί σε καθεστώς". "Ήδη η δημοκρατία είχε πάρει την κατηφόρα με τον δικαιωματισμό: μια έμμεση μορφή ισότητας η οποία δεν αναγνωρίζει την ανομοιότητα", σημείωσε εξ άλλου.
Σε αυτό ο κ. Ράμφος σημείωσε ότι η Δημοκρατία αυτοπροστατεύεται με ουσιαστικότερη Δημοκρατία, όχι περισσότερη, ουσιαστικότερη, ενώ επισήμανε ότι η υπόθεση Λεπέν στη Γαλλία είναι μια κατασταλτική λειτουργία της Δημοκρατίας. Σήμερα έχουν χαθεί μέτρα και ο κίνδυνος είναι από πολίτευμα να μετατραπεί σε καθεστώς, προειδοποίησε.
Σε ερώτηση του κ. Φιλιππόπουλου για το κύμα μετανάστευσης, και αν αυτό κινδυνεύει να αλλοιώσει ορισμένα χαρακτηριστικά της Ευρώπης, ο κ. Ράμφος σημείωσε ότι η ήπειρός μας δεν έχει καταφέρει να "δουλέψει, να κάνει βιώσιμο" τον εθνικισμό.
"Νομίζω ότι ο πρώτος κίνδυνος της Ευρώπης είναι ο αμετάβλητος ποιοτικά εθνικισμός της. Δηλαδή κράτη-έθνη χιλίων ετών όπως είναι τα μεγάλα ευρωπαϊκά δεν έχουν βρει έναν τρόπο να τον δουλέψουν όχι για να
Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχει κρίση ηγεσίας, εκτιμά ο κ. Ράμφος. "Αν θυμηθούμε τους πρώτους, μέχρι τον Ντελόρ, μέχρι εκεί το όριο, απ΄ό, τι θυμάμαι καλά, ξεκίνησε με ανθρώπους οι οποίοι είχαν κότσια, ήταν πολύ σοβαροί. Μετά έφυγε. Τι έγινε αυτό, πού πήγαν οι ηγέτες; Χάθηκαν μέσα στη διαδικασία των Βρυξελών, μέσα στη γραφειοκρατία. Η αρρώστια της γραφειοκρατίας είναι ότι ο άνθρωπος εμπλέκεται με τις διαδικασίες και δεν μπορεί να οραματιστεί".
Ειδικότερα για τη γραφειοκρατία, ανέφερε: "Πώς μπλέκεις στις διαδικασίες: όταν το κράτος μπει πάνω από τις αξίες όταν το κράτος μπει πάνω από το έθνος, όταν οι διαδικασίες μπουν πάνω από τις αξίες.[...]"
"Εκεί είναι οι παγίδες οι μεγάλες. Και ο πολιτικός, προσπαθώντας να ανταποκριθεί σε κοινά αιτήματα, προσαρμόζεται στα αιτήματα, στους μισθούς και στις συντάξεις και σε όλα αυτά τα πράγματα, και συχνά ξεχνάει τους μεγάλους ορίζοντες. Οι μεγάλοι ορίζοντες είναι πάντα συνδεδεμένοι με την ψυχή των ανθρώπων. Οι διαδικασίες σκοτώνουν τις ψυχές. Η κρίση στις κοινωνίες μας δεν είναι η μισθοί ότι είναι χαμηλοί. Που είναι χαμηλοί και στις 20 ημέρες, όπως λέμε, τελειώνει ο μισθός, και μένουν άλλες δέκα... Οι διαδικασίες σκοτώνουν τις ψυχές. Ψυχικά, δεν υπάρχει συντονισμός με τον τρόπο που ζούμε".
"Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις είναι τρεις οικογένειες"
Απαντώντας στο ερώτημα του κ. Φιλιππόπουλου σχετικά με ένα κλίμα αμφισβήτησης θεσμών στη χώρα μας, όπως η Δικαιοσύνη, αναπόσπαστο κομμάτι της Δημοκρατίας, ο κ. Ράμφος στάθηκε σε ένα σημείο: "Ο πυρήνας της παράδοσης είναι η οικογένεια". Και εξήγησε:
"Δηλαδή η εμπιστοσύνη στο αίμα, το σόι. Τα σόγια βγάζουν τις κυβερνήσεις. Οι πολιτικοί πάνε στα σόγια. Το ανασχετικό στοιχείο της προόδου είναι το γεγονός ότι στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις είναι τρεις οικογένειες: Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Καραμανλής. Δεν είναι τυχαίο, ούτε είναι κακοί οι άνθρωποι [...] Η αυτοκατανόηση μιας χρονικότητας προς τα πίσω, δημιουργούν μια τάση εσωτερική οπού η εμπιστοσύνη έχει να κάνει με το αίμα".
"Άρα η κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει με μια μορφή μαφίας που είναι η οικογένεια. Έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε τους εσωτερικούς ρυθμούς με τους οποίους κινούνται τα πράγματα. Μόνο όταν ανοίξει η κοινωνία απέναντι στην οικογένεια και οι οικογένεια ανοίξει στον εαυτό της θα μπορούμε να έχουμε αξιοκρατία. Άρα, ο μηχανισμός είναι κατασταλτικός, δεν μπορεί αξιοκρατικά να κινηθεί κάτι όταν ο δεσμός αίματος είναι δεσμός εμπιστοσύνης".
Ο κ. Ράμφος αναφέρθηκε στο δυστύχημα των Τεμπών, αναφέροντας ότι "στα δύο χρόνια που ακολούθησαν, τοποθέτησαν αλλού το πρόβλημα. Γιατί δεν έπεσε στα χέρια της Δικαιοσύνης και έπεσε στα χέρια της διοικήσεως. Η διαδικασία - που λέγαμε πριν - είναι υπεράνω του προσώπου.
"Η διαδικασία που αγνοεί τον άνθρωπο αγνοεί τον πόνο. Και φυσικά μέσα σε αυτό τον πόνο, βρίσκουν ευκαιρία κάποιοι να σκεφτούν πολιτικά. Γιατί από την πολιτική ζωή λείπει ο πόνος. Πώς μπορεί μια Πολιτεία να αγνοεί τον πόνο; Επειδή χαδεύει τις διαδικασίες. Επειδή ζει μέσα στις διαδικασίες, στις προανακριτικές και δεν ξέρω τι στα κοινοβούλια. Αυτό είναι πολύ σοβαρή ασθένεια όμως. Αυτό δεν είναι βιώσιμο. Αυτό μας πάει από αρρώστια σε αρρώστια.
Πηγή: capital.gr
Αναλυτικά η συζήτηση του κ. Θεοχάρη Φιλιππόπουλου με τον κ. Στέλιο Ράμφο στο
Στ. Ράμφος για Τέμπη: Η πολιτεία αγνοεί τον πόνο και μένει στη διαδικασία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου